ارائه نگرشي نوين بربازخواني مفهوم خاطره و جايگاه آن در ارزيابي كيفي عملكرد فضاهاي جمعي (مورد مطالعه: دانشكده هنر و معماري يزد)

در اين مقاله معرفي عوامل خاطره ساز نهفته و آشكار در بستر و زمينه معماري از منظر نظريه داده بنياد مدنظر قرار گرفت؛ در واقع روش تحقيق اين پژوهش از نوع تحليلي توصيفي در نظر گرفته شد و به منظور نمايش كارايي اين روش با اتكاء به نظريه داده بنياد، دانشكده معماري يزد به عنوان مطالعه موردي انتخاب شد تا شرح گام به گام مراحل اجراي اين پژوهش را تبيين نمايد. شركت كنندگان در اين پژوهش با استناد به روش گلوله برفي و نمونه گيري نظري انتخاب شدند وتجزيه تحليل اطلاعات براساس سه روش كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري انتخابي (گزينشي) انجام شد. يافته هاي حاصل از اين پژوهش در مرحله نهايي به 28 كد باز، 16 كد محوري و 6 كدانتخابي رسيد و الگوي پارادايمي به شرح زير سازماندهي شد: 1. متغيرهاي علي 2. متغيرهاي زمينه اي 3. متغيرهاي مداخله گر 4.پديده يا مقوله محوري 5. راهبردها 6. پيامدها و نتايج . نتايج اين پژوهش نشان داد كه  ارتباطات درون مجموعه اي و وجود نظام و الگوي پيوسته از شاخص ترين متغيرهاي زمينه اي يا نهفته در بستر حاكم قلمداد مي شوند.