ارتقاء كيفيت جريان هواي داخل تحت تأثير ديوارهاي جداكننده داخلي در فضاهاي اداري مجهز به سيستم‌هاي تهويه مطبوع با روش CFD

جريان هواي داخل در فضاي بسته معماري، علاوه بر اين‌كه به موقعيت و شرايط دمنده‌ها و مكنده‌هاي سيستم‌هاي تهويه وابسته است، تابع ديوارهاي جداكننده داخلي و موقعيت قرارگيري آن‌ها در فضا نيز مي‌باشد. جريان هواي همگن و يكنواخت در تراز كاركنان از ملزومات آسايش حرارتي بوده كه به‌طور عمده به‌دليل استقرار نامناسب ديوارهاي جداكننده و نيز موقعيت دمنده‌ها و مكنده‌ها اين جريان برقرار نمي‌شود و بعضاً در بخش‌هايي، جريان هواي مطبوع وجود ندارد.روش انجام اين پژوهش، يك روش تركيبي بوده كه راهبردهاي تحقيق تجربي، شبيه‌سازي و پژوهش موردي را درگير مي‌نمايد: اين مقاله روش ديناميك سيال محاسباتي (CFD) را جهت پيش‌بيني سرعت و جهت حركت جريان هواي داخل در فضاي بسته اداري و نيز ارتقاي همگني جريان هواي داخل در تراز كاركنان واحد اداري به‌كار مي‌گيرد. مقايسه بين اندازه‌گيري‌هاي تجربي و نيز شبيه‌سازي‌هاي عددي، علاوه بر افزايش دقت محاسبات، خطاهاي آزمايشگاهي را مشخص نموده و تأييدي بر روايي روش تحقيق نيز مي‌باشد. كليه مشاهدات و آزمون‌ها در يك نمونه موردي تصادفي در اهواز (اقليم گرم و نيمه مرطوب كه نياز به خنك‌كنندگي فراوان با كمك سيستم‌هاي تهويه مطبوع اختلاطي دارد) انجام مي‌گيرد. شبيه‌سازي‌هاي عددي اين پژوهش با استفاده از نرم‌افزارهاي Gambit و Fluent انجام گرفته‌اند. نتايج نشان مي‌دهد علاوه بر محل قرارگيري دريچه‌هاي پخش‌كننده جريان هوا، موقعيت ديوارهاي جداكننده داخلي از نظر ارتفاع بر جريان هواي داخل تأثيرگذار است و طراحي صحيح آن‌ها مي‌تواند شكل جريان هواي داخل را همگن و قابل پيش‌بيني نمايد