اثر كودهاي بيولوژيك و نانو اكسيد آهن و روي بر عملكرد كوانتومي و روند پر شدن دانه گندم در شرايط شوري خاك

به منظور بررسي تاثير كودهاي بيولوژيك و نانو اكسيد آهن و روي بر روند تغييرات برخي صفات فيزيولوژيك و پارامترهاي پر شدن دانه ي گندم در شرايط شوري خاك، يك آزمايش فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در گلخانه پژوهشي دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه محقق اردبيلي در سال 1393 اجرا شد.  عوامل شامل شوري خاك در سه سطح عدم اعمال شوري به عنوان شاهد و شوري 25 و50 ميلي مولار در خاك با استفاده از نمك NaCl، تلقيح بذر با باكتري هاي محرك رشد در چهار سطح عدم تلقيح، تلقيح با ازتوباكتر كروكوكوم استرين 5، آزوسپيريلوم ليپوفروم سويه OF و سودوموناس پوتيدا استرين 186 و محلول پاشي در چهار سطح بدون نانواكسيد يا محلول پاشي با آب به عنوان شاهد، كاربرد نانو اكسيد آهن، نانواكسيد روي و نانواكسيد آهن با روي به نسبت 1.5 گرم در ليتر را شامل مي شدند. نتايج نشان داد كه بيش ترين مولفه هاي پر شدن دانه همچون حداكثر وزن دانه (0.049 گرم)، سرعت پر شدن دانه (0.00172 گرم در روز)، طول دوره (52.85 روز) و دوره ي موثر پر شدن دانه (39.18 روز) در شرايط عدم اعمال شوري، تلقيح بذر با سودوموناس و محلول پاشي توأم نانواكسيد آهن و روي بدست آمد. نتايج مشابهي نيز در شاخص كلروفيل و عمكلرد كوانتومي بدست آمد. كاربرد نانواكسيد آهن و روي عملكرد دانه را 17.4 درصد در مقايسه با عدم كاربرد آنها در بالاترين سطح شوري افزايش داد. از اين رو به نظر مي رسد كه كودهاي زيستي و نانواكسيد آهن و روي مي تواند به عنوان يك ابزار مناسب براي افزايش عملكرد دانه تحت شرايط شوري خاك استفاده شود.