اثر كاربرد محرك زيستي كيتوزان بر صفات رشدي و عملكرد اسانس بادرشبي (Dracocephalium moldavica L.) در شرايط آبياري با آب شور

يافتن روش هاي افزايش تحمل گياهان به تنش هاي محيطي مي تواند گامي مؤثر در جهت نيل به توليد پايدار در بخش كشاورزي باشد. به منظور بررسي اثرات متقابل تنش شوري و محلول پاشي محرك زيستي كيتوزان در شرايط كشت گياه دارويي بادرشبي (Dracocephalium moldavica L.) آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه سطح شوري صفر، 25 و ۵۰ ميلي مولاركلريدسديم و چهار سطح محلول پاشي محرك زيستي كيتوزان  صفر، 0.25، 0.5 و 1 درصد وزني حجمي و با سه تكرار در دانشگاه مراغه به اجرا درآمد. نتايج نشان داد كه اعمال تنش شوري باعث كاهش معني دار در تمامي صفات مورد اندازه گيري گرديد. محلول پاشي كيتوزان باعث بالا رفتن ميزان شاخص هاي رشدي همچون ارتفاع بوته، وزن تر و خشك برگ، وزن تر و خشك اندام هوايي و طول گل آذين، رنگيزه هاي فتوسنتزي و فلورسنس كلروفيل گرديد، اما اختلاف معني داري بين دو تيمار 0.5 و 1 درصد كيتوزان مشاهده نگرديد. بطوركلي در اين آزمايش تنش شوري باعث كاهش ميزان كلروفيلa، كلروفيلb، كارتنوئيد و شاخص هاي فلورسنس كلروفيل گرديد، ولي كاربرد كيتوزان باعث افزايش معني دار اين صفات گرديد. همچنين محلول پاشي كيتوزان باعث افزايش ميزان درصد اسانس در همه گياهان گرديد ولي اين افزايش در گياهان تحت تنش بيشتر از گياهان فاقد شوري بود. كاربرد كيتوزان به عنوان يك محرك زيستي باعث  ايجاد تحمل گياه به شرايط شوري و بهبود كشت پايدار گياه بادرشبي گرديد.