فقر جهاني و مسئوليت اخلاقي

Global Poverty and Moral Responsibility

فقر جهاني يكي از چالش‌هاي مهم پيش‌روي انسان‌هاست. روزانه هزاران نفر و سالانه 18 ميليون انسان در اثر فقر و مشكلات ناشي از آن، جان خود را از دست مي‌دهند. پرسش اصلي در اين خصوص اين است كه آيا ثروتمندان در قبال فقر، مسئوليت اخلاقي دارند يا خير؟ اين مقاله كه از شيوه توصيفي ـ تحليلي بهره مي‌برد، ديدگاه پيتر سينگر، جان رالز، آمارتيا سن، مارتا نوسبام و نهايتاً توماس پوگ را مورد بررسي قرار داده و نقده اي وارد بر هر يك از آنها را بيان مي‌كند. به نظر مي‌رسد ديدگاه هريك از آنان در اثبات مسئوليت اخلاقي در قبال فقر نيازمندان، با چالش‌هاي جدي مواجه است. در پايان، به بررسي اين مسئله براساس انديشه اسلامي پرداخته و معتقد است براساس نظام اخلاق اسلامي (عقل عملي در حكمت قدسي اسلام با لحاظ مذاق شارع) بايد به لزوم و بايستگي كمك به نيازمندان غير مسلمان غير معاند حكم كرد

Global poverty is one of the most important challenges encountering human beings. Thousands of people die every day and 18 million people die every year as a result of poverty and its problems. The main question in this regard is whether the rich have a moral responsibility for poverty or not. Taking advantage of descriptive-analytical methods, this article examines the views of Peter Singer, John Rawls, Amartya Sen, Martha Nussbaum, and finally Thomas Pogg, and asserts the critiques of each. Each of them seems to be facing serious challenges in proving moral responsibility for the poverty of the needy. Finally, it explores this issue based on Islamic thought and believes that according to the Islamic moral system (practical intellect in the sacred wisdom of Islam in terms of the taste of the Sharichr('39')a), it is necessary and apt to rule the need to help the non-disobedient non-Muslim needy.