عنوان مقاله :
جايگاه مسامحه پزشكي در پرتو حقوق شبه‌جرم
عنوان به زبان ديگر :
Position of Medical Negligence in the Light of Tort Rights
پديد آورندگان :
گلپايگاني، محمدرضا دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات - دانشكده حقوق، الهيات و علوم سياسي، تهران، ايران , مهرا، نسرين دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده حقوق - گروه حقوق كيفري و جرم‌شناسي، تهران، ايران , مهدوي‌ثابت، محمدعلي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات - دانشكده حقوق، الهيات و علوم سياسي، تهران، ايران , صفاري، علي دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده حقوق - گروه حقوق كيفري و جرم‌شناسي، تهران، ايران
كليدواژه :
حقوق شبه‌جرم , مسامحه , پزشك , جبران خسارت , مسئوليت
چكيده فارسي :
مقدمه: با پيشرفت علوم پزشكي، دنياي حقوق نيز دچار تحول مي‌شود، زيرا هر كدام از دستاوردهاي پزشكي، مسايل خاص خود را پديد مي‌آورند كه در چنين مواردي نيز قانون بايد براي حل مشكلات جديد ايجادشده، راه حل‌هاي قانوني تعيين كند. لذا همگام‌ساختن علم حقوق با علوم پزشكي امري ضروري و اجتناب‌‌ناپذير است. حقوق شبه‌جرم به‌عنوان يكي از راهكارهاي قانوني براي مقابله با مسامحه و قصور پزشكي نسبت به بيماران ارايه شده است كه تا حد امكان، به تامين حقوق بيماران پرداخته است. هدف اين پژوهش، بررسي جايگاه مسامحه پزشكي در پرتو حقوق شبه‌جرم بود.
نتيجه‌گيري: براي آن كه بتوان پزشك را به‌دليل ارتكاب مسامحه مسئول دانست، ضروري است كه سه عنصر به اثبات برسد؛ اول اين كه پزشك بايد وظيفه قانوني مراقبت نسبت به بيمار داشته باشد. دوم آن كه نقض وظيفه قانوني مراقبت توسط پزشك صورت گيرد و آخرين عنصر، وجود رابطه سببيت بين نقض وظيفه مذكور توسط پزشك و ورود آسيب به بيمار است. نكته حائز اهميت در ارتباط با عناصر مذكور اين است كه بيمار بايد هر سه عنصر را به اثبات برساند، در غير اين صورت، مسئوليتي متوجه پزشك نخواهد بود. بنابراين اگر پزشك منطبق با اصول پزشكي و با مهارت لازم روند درماني بيمار را انجام داده باشد و بيمار نتواند مسامحه وي را به اثبات برساند، مسئول آسيب وارده نخواهد بود و چه بسا ممكن است آسيب وارده بر بيمار در نتيجه تقصير و مسامحه خود بيمار باشد كه در حقوق شبه‌جرم تحت عنوان مسامحه مشاركتي مورد اشاره قرار گرفته است.
چكيده لاتين :
Introduction: With the advances in medical science, the world of law has also evolved. Because each medical achievement creates its issues, in which the law must also provide legal solutions to the newly created problems. Therefore, integrating the science of law with the medical sciences is necessary and inevitable. Tort law, as one of the legal strategy for dealing with medical negligence and malpractice, provided the rights for patients. The aim of the present study was to investigate the position of medical negligence in the light of tort rights.
Conclusion: In order to recognize a physician as responsible for medical negligence, it is necessary to prove three elements. First, a physician must have a legal obligation to patient care. Secondly, a physician must violate the legal obligation of care of the patient and the last element is the causal relationship between the violation of an obligation by a physician and the injury to the patient. The important matter about these elements is that the patient has to prove all three elements, otherwise, the physician will not be responsible for the negligence. Therefore, if the physician has performed the patientchr('39')s treatment process in accordance with the medical principles and required skills and the patient is unable to prove the negligence of the physician, then the physician will not be responsible for the negligence and harm to the patient may be due to the patientchr('39')s fault and negligence. It is known as collaborative negligence in tort law.
