شناسايي نشانگرهاي برنامه ريزي فرهنگي در شهرهاي ايران؛ بازنمايي نقش طراحي شهري در برنامه ريزي فرهنگي

Identification of cultural planning indicators in Iranian cities; Representation the role of Urban Design in Cultural Planning

افزايش جمعيت و تمايل مردم به سكونت در شهرها، منجر به ظهور گونه هاي متنوعي از شهرنشيني در سال هاي اخير شده است. ساكنان شهرها، امروزه نه به دليل تناسبات فرهنگي و اجتماعي، بلكه با هدف استفاده از تسهيلات و خدمات شهري دور يكديگر جمع شده اند. همين دليل سبب قرارگيري گروه هاي مختلف فرهنگي و اجتماعي در كنار همديگر، صرفا به جهت برخورداري از خدمات و فارغ از تناسبات فرهنگي گرديده و فرهنگ شهروندان را تحت الشعاع قرار داده است. به منظور توقف اين روند، يكي از اهداف اصلي برنامه ريزي شهري و برنامه ريزي فرهنگي، تمركز بر ارتقاي فرهنگي شهر ها و دستيابي به پايداري فرهنگي، تنوع فرهنگي و هويت و شخصيت فرهنگي شناخته مي شود. هدف اين مقاله، ارايه و اولويت بندي شاخص هاي برنامه ريزي فرهنگي در شهر هاي ايران در راستاي رسيدن به پايداري با تاكيد بر بعد فرهنگي در ساختار مفهوم پايداري است. اين مقاله كه در گروه مقالات توصيفي تحليلي است، با استفاده از روش مطالعه اسنادي و تحليل محتوا، شاخص هاي برنامه ريزي فرهنگي را استخراج و اولويت بندي كرده است. در گام بعدي پس از استخراج شاخص ها و به منظور اولويت بندي آنها، وزن دهي به شاخص ها به روش «وزن دهي نوساني» توسط گروه متخصصان صورت گرفته است. نتايج حاصله نشان مي دهد كه شاخص هاي «درصد هزينه هاي اقلام فرهنگي در مجموع هزينه هاي خانوار»، «درصد درآمد هاي خانوار از مشاغل فرهنگي»، «ميزان استفاده از سمبل ها و نماد ها در شهر» و « تعداد شخصيت هاي فرهيخته و شناخته شده در شهر» از مهم ترين شاخص هاي تحقق برنامه ريزي فرهنگي در شهر هاي ايران به شمار مي روند كه همين امر خود نشانگر آن است كه تا چه ميزان، طراحي شهري بر برنامه ريزي فرهنگي شهر ها موثر است و پرداختن به امر برنامه ريزي فرهنگي، صرفا امري برنامه ريزانه نبوده و حوزه طراحي شهري را نيز در بر مي گيرد.

The increase in population and their desire to settle in the cities has led to the emergence of various types of urbanization in recent years. Citizenary are gathered together not for cultural and social proportions, but for the purpose of utilizing urban amenities and services. This led to the diversion of different cultural and social groups alongside each other, solely for the purpose of enjoying services, without regard to cultural proportions, and overturning the culture of the citizenry. In order to stop this process, one of the main goals of urban planning and cultural planning should be to focus on promoting the culture of cities. The purpose of this article is to present and prioritize the cultural planning indicators in the cities of Iran in order to achieve sustainability. This article is in the descriptive-analytic article group and has used document analysis and content analysis method to extract cultural planning indicators. After that weighing the indicators was done by "swinging weight gain" by the group of experts. The results show that the indicators "Percentage of cost of cultural items in total household costs", "Percentage of household income from cultural activities", "Use of symbols and symbols in the city" and "Number Famous and well-known personalities in the city "are among the most important indicators of cultural planning realization in Iranian cities, which shows how far urban design on urban cultural planning It is effective, and paying attention to cultural planning is not merely programmatic, it also covers urban design.