اثرات الگو هاي جرياني بر حداكثر فشار در خطوط لوله فراساحلي

حفظ ميزان فشار در محدوده ي معين در خطوط لوله ي فراساحلي و اطلاع از عملكرد فشار در طول مسير يكي از مهمترين عوامل در هيدروليك خطوط لوله و محافظت در برابر خسارات محتمل وقوع است. عملكرد فشار و ميزان فشار با توجه به نوع فاز سيال (تك فازي يا چند فازي) با هم متفاوت بوده و هنگامي كه فاز گاز (هوا) به درون خط لوله راه مي يابد بر نوع الگوي جريان (در جريان همزمان گاز مايع الگو هاي جرياني نظير جريان روان لايه اي، لخته اي و ... هستند) و فشار اعمال شونده  به خط لوله  تاثير مي گذارد. در اين مقاله به بررسي الگوهاي جرياني و اثرات فازهاي جريان بر حداكثر فشار  در جريان دو فازي آب – هوا به صورت شبيه سازي عددي پرداخته و به منظور ايجاد دركي بهتر از عملكرد فشار در خطوط لوله، با جريان تك فازي آب مقايسه گرديده است. نتايج حاصل نشان مي‌دهد كه هندسه و ميزان غلظت هواي ورودي از كميت هاي تاثير گذار بر رژيم جرياني و به تبع آن فشار ايجاد شده در خط لوله بوده و هوا بسته به نحوه ي استقرار در خط لوله مي تواند باعث ايجاد فشارهايي بيشتر يا كمتر نسبت به جريان تك فازي گردد. فشار در حالت تك فازي در جريان قائم رو به بالا بيشترين اختلاف را نسبت به جريان دو فازي با غلظت هاي مختلف هوا دارا است (26 درصد اختلاف فشار بيشتر) و جريان دو فازي در هندسه هاي ارائه شده در بيشترين حالت داراي افزايش 23 درصدي فشار در جريان دو فازي نسبت به حالت تك فازي است.