تأثير تغيير زاويه ي اعضاء قطري بر ضريب رفتار و منحني شكنندگي فروريزش سازه هاي داياگريد فولادي ميان مرتبه

در مطالعه‌ي حاضر، اثر تغيير زاويه‌ي المان‌هاي قطري در ضريب رفتار، ظرفيت فروريزش و منحني شكنندگي فروريزش سازه‌هاي داياگريد فولادي بررسي شده است. براي اين منظور، پس از تحليل استاتيكي غيرخطي مدل‌ها در نرم‌افزار O‌p‌e‌n‌S‌e‌e‌s، ضريب رفتار اين نوع سيستم سازه‌يي با روش پيشنهاد شده در ۱۹−A‌T‌C محاسبه شد. سپس، به منظور ارزيابي عملكرد لرزه‌يي و صحت‌سنجي ضريب رفتار محاسبه شده، نسبت به انجام تحليل‌هاي ديناميكي غيرخطي افزايشي )I‌D‌A( اقدام و منحني‌هاي شكنندگي فروريزش با استفاده از ۴۴ ركورد زلزله‌ي حوزه‌ي دور استخراج شدند. در ادامه، با كمك متدولوژي پيشنهاد شده در دستورالعمل ۶۹۵F‌E‌M‌A P و با درنظر گرفتن عدم قطعيت‌هاي مختلف، اعتبار ضرايب عملكرد لرزه‌يي به كار گرفته شده كنترل شد. در فرايند مدل‌سازي، رفتار پس‌كمانش اعضاء قطري در نظر گرفته شد. نتايج به‌دست آمده نشان مي‌دهند تأثير تغيير زاويه‌ي المان‌هاي قطري در ضريب رفتار به نسبت ارتفاع به عرض سازه بستگي دارد. همچنين با افزايش زاويه‌ي اعضاء قطري، عدم قطعيت در داده‌هاي فروريزش كاهش مي‌يابد.