بررسي نقش پارامترهاي موثر در رفتاراتصال پس كشيده ي تير فولادي به ستون مركب

مشاهده‌ي خسارت‌هاي وارده به ساختمان‌ها در اثر زلزله‌ي نورثريج (۱۹۹۴) روشن كرد كه برخلاف رفتار مورد انتظار، شكست‌هاي ترد در اتصال‌ها در سطح دوران‌هاي خميري بسيار پايين‌تري در مقايسه با ظرفيت اتصال روي داده است. براي رفع نقيصه‌ي رخداده، پژوهشگران اتصال‌هاي جديدي را پيشنهاد كرده‌اند كه اتصال پس‌كشيده يكي از آنهاست. اتصال پس‌كشيده از كابل‌هاي پس‌كشيده و اتلاف‌كننده‌ي انرژي ساخته مي‌شود. كمبود مطالعات عددي درباره‌ي عوامل مؤثر در رفتار اتصال پس‌كشيده، انگيزه‌ي مطالعه‌ي حاضر است. در نوشتار حاضر به كمك آباكوس و صحت‌سنجي مدل‌سازي، ۳ نمونه از اتصال مدل‌سازي و تأثير عواملي، همچون: استفاده از نبشي با طول و ورق تقويتي با عرض بزرگتر، نيروي پس‌كشيدگي بزرگتر و استفاده از نبشي جان در رفتار اتصال مطالعه شده است. در محدوده‌ي مدل‌هاي نوشتار حاضر، نتايج نشان مي‌دهد كه افزايش طول نبشي و عرض ورق تقويتي از يك‌سو و به‌كارگيري نبشي جان به عنوان ايده‌يي جديد، باعث افزايش ظرفيت خمشي، اتلاف انرژي و سختي اتصال مي‌شود. به علاوه، افزايش نيروي پس‌كشيدگي، مقاومت اتصال را به اندازه‌ي ۶٪ افزايش مي‌دهد.