كليدواژه :
قصص , كراميه , تفسير سورآبادي , باورهاي توحيدي , شاخصۀ ايمان , صفات خبري ,
چكيده فارسي :
«قصص» از جمله اسلوب‌هاي بياني قرآن است كه نظر به ميزان پردازش آيات، از جنبه‌هاي گوناگون حائز اهميت مي‌نمايد. يكي از اين جوانب، ميزان اثرگذاري كاركردهاي كلامي فرق در تفسير قصص است. با توجه به اين موضوع، «كراميه» كه از فرق مهم كلامي است، نظر به باورهاي منسوب در اصول توحيدي و نقش مهم اين موازين در تفسير، خيزش مطالعاتي زيادي را به خود معطوف داشته است. ازآنجاكه مباني كلامي هر فرقه در قالب متون منتسب جلوه‌گر مي‌شود، اين پژوهش به بررسي تحليلي بازتاب اين انديشه‌ها در قصص «تفسير سورآبادي»، به‌عنوان اصلي‌ترين منبع تفسيري كراميه پرداخته است. مطابق اين تحقيق كه نتيجه‌اي كاربردي در حوزۀ مطالعات تفسير، كلام و ملل دارد، از يك سو انتساب صفاتي چون تجسيم، استوا، مكانيت و اعضا به اين فرقه نادرست است؛ و از سوي ديگر، اين آرا در شاخصه‌هاي مهم رؤيت و جهت، بر فحواي تفسير قصص اثرگذارند.
