امكان سنجي عدالت جنسيتي در نظريه هاي عدالت: فيلسوفان غربي در قرن بيستم

اين مقاله در صدد امكان‌سنجي عدالت جنسيتي در نظريه‌هاي مشهور عدالت است و براي اين سنجش، دو پرسش مطرح مي‌كند: اول اينكه آيا اين نظريه‌ها عدالت جنسيتي را پشتيباني مي‌كنند و دوم اينكه عدالت جنسيتي در كدام دسته از نظريات عدالت‌پژوهي قرار مي‌گيرد؟ هدف اين پژوهش اثبات، رد يا تبيين پشتوانه نظري عدالت جنسيتي به عنوان مشتقي از قاعده ـ يا ارزش ـ عدالت است كه با توجه به نظريات مهم در حوزه عدالت صورت مي‌گيرد. براي اين منظور نظريه‌هاي جان رالز، رابرت نازيك، فردريك هايك، السدر مكينتاير و برخي ديگر به‌طوراجمالي مطرح و نسبت ميان آنها و عدالت جنسيتي تبيين شده است. اين نظريه‌ها در سه دسته نظريه‌هاي الگوگرا، نظريه‌هاي غيرالگوگرا و نظريه‌هاي غيرعام‌گرا كه خود شامل نظريه‌هاي عدالت محلي (پلوراليستي) و الهياتي هستند، مطرح شده‌اند. از يافته‌هاي پژوهش اين است كه عدالت جنسيتي راهبردي بر مبناي مهندسي ساختار و اراده‌هاي فردي است و از اين منظر، نظريه‌اي الگوگرا به شمار مي‌آيد و از سوي نظريه‌هاي الگوگرا قابليت پشتيباني دارد؛ اما از سوي نظريات غيرالگوگرا اعم از منتقدان الگوگرايي و منتقدان عام‌گرايي پشتيباني نظري نمي‌شود. از سويي با وجود اينكه اكثر قريب به اتفاق اين نظريه‌ها به قرن بيستم تعلق دارند، در ادبيات متراكم اين نظريه‌ها حتي نظريه‌هاي الگوگرا - تحليل‌هاي مستقيم جنسيتي ديده نمي‌شود.