بررسي رابطه بين «سبك زندگي اسلامي» با «رضايت زناشويي» با واسطه‌گري «خوش‌بيني»

هدف اين پژوهش، بررسي رابطه بين «سبك زندگي اسلامي» با «رضايت زناشويي» با واسطه گري «خوش بيني» است. روشِ آن، همبستگي و تحليل مسير با استفاده از نرم افزار AMOS20 است. جامعه آماري اش، كاركنان متاهل دولت تعيين شد، بطوري كه 214 نفر از كارمندان متاهل (94 مرد و 120 زن) سازمان حمايت مصرف كنندگان و توليدكنندگان ساكن در شهر تهران بصورت خوشه اي و تصادفي انتخاب شدند و به پرسشنامه رضامندي همسران (افروز)، پرسشنامه خوش بيني اسلامي (نوري) و پرسشنامه سبك زندگي زوجين با رويكرد اسلامي (حيرت و همكاران) پاسخ دادند. يافته ها نشان داد بين سبك زندگي اسلامي و رضايت زناشويي رابطه مثبت و معناداري (P 0/01) وجود دارد، بطوري كه سبك زندگي اسلامي اثر مستقيم و معنادار بر رضايت زناشويي دارد (P 0/05). همچنين مقدار استاندارد اثر غيرمستقيم سبك زندگي با واسطه گري خوش بيني بر رضايت زناشويي در سطح 0/05 معنادار مي باشد. بنابراين سبك زندگي اسلامي با واسطه گري خوش بيني، بر رضايت زناشويي اثر غيرمستقيم دارد و دو متغير خوش بيني و سبك زندگي اسلامي، رضايت زناشويي را تبيين مي كنند.