تحليل اثر فرهنگ بوروكراتيك بر نامرئي شدن كاركنان با نقش ميانجي رهبري منفعلانه (مورد مطالعه: سازمان هاي دولتي استان لرستان)

سازمان‌هاي دولتي ايران، به‌رغم داشتن نيروي انساني مازاد، كارآمدي لازم و توانايي تحقق بخشيدن به مأموريت‌هاي ذاتي خود را ندارند. به عبارت ديگر، كاركنان نامرئي به پديده غالب سازمان‌هاي دولتي امروز تبديل شده است. عوامل بسيار در عدم استفاده مؤثر از نيروي انساني در اختيار سازمان دخيل است كه از ميان آن‌ها مي‌توان به فرهنگ بوروكراتيك و رهبري منفعلانه اشاره كرد. در اين پژوهش به بررسي تأثير فرهنگ بوروكراتيك بر نامرئي شدن كاركنان با نقش ميانجي رهبري منفعلانه در سازمان‌هاي دولتي استان لرستان پرداخته شد. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي است و در زمره پژوهش‌هاي توصيفي‌ـ پيمايشي قرار مي‌گيرد و از نظر شاخص زماني از پژوهش‌هاي مقطعي به شمار مي‌آيد. جامعه آماري پژوهش 1317 نفر از كاركنان ستادي ادارات كل استان لرستان بود كه بر اساس جدول مورگان از ميان آن‌ها نمونه‌اي به حجم 297 نفر به روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شد. براي سنجش متغيرهاي پژوهش نيز از پرسشنامه فرهنگ بوروكراتيك دنيسون (1990)، رهبري منفعل بريان و هولتز (2017)، و كاركنان نامرئي محمدياري و همكارانش (1397) استفاده شد. پايايي پرسشنامه‌ها با روش آلفاي كرونباخ به تأييد رسيد و براي تحليل داده‌هاي پژوهش از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار pls استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد فرهنگ بوروكراتيك هم به صورت مستقيم هم از طريق رهبري منفعلانه موجب نامرئي شدن كاركنان در سازمان‌هاي دولتي استان لرستان مي‌شود.