شناسايي و اولويت بندي مولفه هاي رهبري اخلاقي و ارائه مدل مطلوب

رهبري اخلاقي بر نحوه استفاده از قدرت اجتماعي توسط مديران و سرپرستان در تصميم گيري ها و اقدامات محيط كار و نحوه تأثير و نفوذ آنها بر ديگران متمركز است . هدف اصلي اين تحقيق ارائه مدل سبك هاي رهبري سازگار با سازمان هاي دولتي ايران است . اين تحقيق از نظر هدف ، از نوع كاربردي است و بر حسب نحوه گردآوري داده ها از نوع توصيفي – پيمايشي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل تعداد 30 نفر از خبرگان و مديران اداره امور مالياتي و اداره دارايي و امور اقتصادي استان هاي آذرايجان غربي و شرقي مي باشد داده ها توسط پرسشنامه گردآوري شدند و براي تجزيه تحليل آنها از روش دلفي و مدلسازي ساختاري تفسيري استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه از ديد خبرگان 34 مولفه از طريق روش دلفي و با استفاده از پانل متخصصان به عنوان مولفه هاي رهبري اخلاقي انتخاب شدند و در مرحله دوم مولفه هايي چون دانش اخلاقي، استقرار استانداردهاي اخلاقي، مصمم بودن در رفتارهاي صحيح اخلاقي، توانايي درك مسايل اخلاقي، تكريم ارباب رجوع و عادل بودن در رهبري اخلاقي بيشترين اثر گذاري را داشتند و به ترتيب سطوح اول تا ششم را دارا شدند . با توجه به نتايج تحقيق اولين ومهترين مولفه ي رهبري اخلاقي داشتن دانش اخلاقي مي باشد تا رهبران فراتر از احساسات به ارائه ي رفتار هاي صحيح اخلاقي مبتني بر عقلانيت مبادرت ورزند و اين خود نيز منجر به توانايي درك مسايل اخلاقي و بروز يكسري از ويژگي هاي اخلاقي به مانند ، تكريم ارباب رجوع و عادل بودن و ... مي گردد .