شناسايي و اولويت‌بندي آلاينده‌هاي آب در صنايع نفت و پتروشيمي و ارائه يك مدل رياضي جهت كاهش مخاطرات زيست محيطي

آلودگي آب يكي از مشكلات و چالش هاي مهم دنيا و ايران است. يكي از علل اصلي بيماريها و مرگ و مير در جهان آلودگي آب است. آب هاي سطحي و زيرزميني هر دو در معرض آلاينده هاي مختلف قرار دارند. با توجه به ماهيت، منشا ورود آلاينده ها، طبيعي و يا انسان ساز بودن، تقسيم بندي هاي مختلفي براي آلاينده ها در نظر گرفته شده است. عمده آلاينده هاي آلي آب ناشي از صنايع نفت و پتروشيمي ، 4 معيار اصلي كشاورزي، شيميايي، نفتي و غذايي مي باشند. هريك از اين چهار دسته خود داراي زير معيارهايي مي باشند. در اين پژوهش به بررسي، شناسايي و رتبه بندي دقيق آلاينده هاي آب در صنايع نفت و پتروشيمي با استفاده از روش هاي آناليز فاكتور و فرآيند تحليل شبكه اي پرداخته ايم. نتايج روش آناليز فاكتور بيانگر اين واقعيت مي باشد كه آلاينده هاي نيترات، سديم و TDS بيشترين امتياز را از خبرگان محيط زيست در حوزه آلايندگي آب به خود اختصاص دادند. همچنين نتايج فرآيند تحليل شبكه اي نشان دادند كه آلاينده هاي كشاورزي با وزن 0.321 در رتبه اول و آلاينده هاي نفتي با وزن 0.152 در رتبه چهارم قرار دارند. سپس به استناد يافته هاي پژوهش به ارائه مدل رياضي و حل مدل با برنامه ريزي آرماني با هدف پيش بيني و استخراج آلاينده هاي اساسي و ميزان آنها در صنعت نفت و پتروشيمي با رويكرد كاهش آلاينده هاي زيست محيطي پرداخته ايم. محقق اميدوار است با ارائه آن به سازمان هاي مربوطه گامي موثر در جلوگيري از تخريب محيط زيست توسط آلاينده ها اين صنعت برداشته شود.