ارتقا آموزش طراحي معماري پايه براساس مؤلفه‌هاي خود تنظيمي يادگيري در آتليه‌هاي طراحي

خودتنظيمي يادگيري، به نقش فرد در جريان يادگيري توجه‌ داشته و معتقداست زماني‌كه دانشجويان خود مسئول يادگيري‌شان هستند، به‌طور مؤثرتري مي‌آموزند. باوجود تاكيد فراوان مدرسان در حوزه طراحي بر اهميت مسئله، پژوهش‌هاي اندكي در بيان چگونگي يادگيري خودتنظيم دانشجويان طراحي انجام شده‌است. درك تدابير اين نوع يادگيري و ارتباط آن با موفقيت دانشجويان‌ به‌خصوص در حوزه‌هاي پيچيده‌اي چون يادگيري طراحي، لازم است. تبيين مؤلفه‌هاي يادگيري خودتنظيم در آموزش طراحي‌معماري پايه، (شش مؤلفه مرتبط با طراحي‌معماري) هدف مقاله است كه با استنباط و ‌تحليل‌محتواي پژوهش‌هاي پيرامون يادگيري خودتنظيم و آموزش طراحي‌معماري آغاز شده و در ادامه مطابق با آموزش طراحي‌معماري پايه، پرسشنامه‌اي طراحي و پس از تاييد تعدادي از اساتيد و اصلاحات لازم به صورت نمونه براي30 نفر آزمون گرديد. سنجش اوليه و تحليل عاملي پرسشنامه در گام بعدي براي اعتبار و قابليت‌اعتماد پرسشنامه صورت گرفت. گروه‌هاي آزمايش و گواه از بين دانشجويان ترم‌سوم كارشناسي‌معماري بصورت تصادفي انتخاب و پيش‌ آزمون و آزمون ‌تعقيبي صورت‌گرفت. تحليل نتايج توسط آناليز كورايانس، براي تبيين راهكارهاي اصلي استفاده گرديد. نتيجه در قالب راهكارهايي ازجمله ايجاد حس‌مالكيت برمسئله‌طراحي براي دانشجو، پرورش تفكرانتقادي، مديريت زمان و‌... در شش بخش تعيين هدف، جهات يادگيري، خودكارآمدي، رفتار يادگيرنده، مدل‌سازي و مديريت محيط، معرفي گرديده و براي پژوهشگران حوزه آموزش‌معماري مورد توجه‌است