بررسي ميزان رضايت گردشگران از طرح‌هاي سالم‌سازي سواحل مطالعه موردي: استان گيلان

امروزه گردشگري، يكي از منابع مهم درآمدزا و از عوامل مؤثر در تبادلات فرهنگي بين كشورهاست و به‌عنوان گسترده‌ترين صنعت خدماتي در جهان حائز اهميت ويژه‌اي است. گردشگري، تركيبي پيچيده از فعاليت‌هاي مختلف و از به هم پيوستن ويژگي‌هاي محيطي، ميزان توانمندي، كشش شهر در جذب بازديدكنندگان و ارائه خدمات است. هدف پژوهش حاضر، بررسي ميزان رضايت گردشگران از طرح‌هاي سالم‌سازي سواحل استان گيلان و همچنين مقايسه ميانگين رضايت گردشگران از طرح‌هاي سالم‌سازي است. روش پژوهش حاضر، توصيفي- تحليلي است. اما به دليل نبود آمار رسمي از تعداد گردشگران، با استفاده از روش آماري تعيين حجم نمونه كه به جامعه آماري نياز ندارد، 324 نفر به‌عنوان حجم نمونه تعيين شد. پايايي و اعتبار پرسشنامه از طريق آزمون آلفاي كرونباخ با ضريبي برابر با 0.961 محاسبه شد كه نشان از پايايي بالاي گويه‌هاي پرسشنامه دارد. تجزيه و تحليل داده‌ها از طريق روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي در نرم‌افزار Spss انجام شده است. از شاخص‌هاي مركزيت همانند فراواني و درصد براي آمار توصيفي و از آزمون T و تحليل واريانس براي آمار استنباطي استفاده شده است. ميانگين كل هر بعد را نشان مي‌دهد كه براساس آن بالاترين ميزان رضايت از 4 بعد ارزيابي شده مربوط به ايمني و امنيت(بهداشت رواني) با ميانگين 3.628 و كمترين آن مربوط به پاكيزگي و بهداشت طرح‌هاي سالم‌سازي سواحل با ميانگين 3.239 است. ساير ميانگين‌ها به ترتيب از بيشترين به كمترين عبارت‌از: امكانات خدماتي- رفاهي 3.618، بعد فرهنگي- اجتماعي 3.502 و بعد رضايتمندي كلي از طرح‌هاي سالم سازي سواحل 3.497 است. با توجه به ميانگين رضايتمندي هر 4 طرح سالم‌سازي سواحل مي‌توان گفت رضايتمندي از آن‌ها (طرح سالم سازي ساحل چاف چمخاله) در سطح پايين‌تري نسبت به سواحل ديگر قرار دارد. به اين ترتيب، متوليان امر بايد به توسعه بيشتر مقاصد براي جذب گردشگر بيشتر و اطمينان بخشي به گردشگران براي سفر دوباره و مجدد گردشگر و همچنين پيشنهاد سفر به اين سواحل از طريق آن‌ها به ديگران، توجه بيشتري داشته باشند.