نقش توسعه سرمايه انساني سبز در نوآوري در شهرداري تهران‌

افزايش چالش‌هاي محيطي به صورت اجتناب ناپذيري روش هاي انجام كارها را تغيير داده، چالش‌هايي نظير تغيير سريع، تنوع نيروي كار، جهاني شدن، تكامل يافتن و متحول شدن نقش‌هاي كاري و خانوادگي، فقدان و كمبود مهارت ها و ظهور بخش خدمات تنها بر ساختار سازماني اثر نداشته است بلكه ماهيت و نقش عامليت كسب و كار را نيز تغيير داده است. در پاسخ به اين چالش‌هاي محيطي، سازمانها به منظور افزايش كارايي، اثربخشي و نهايتاً بهره وري خود به سمت دو تسهيل كننده تغيير جهت داده‌اند: توسعه سرمايه انساني سبز و نوآوري . در اين مطالعه هدف بررسي رابطه اين دو تسهيل‌گر است. اين پژوهش از نوع توصيفي - تحليلي به شيوة پيمايشي و از نظر روش گردآوري داده ها، توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش (كليه كارشناسان و مديران) منطقه 4 شهرداري تهران است. حجم جامعه آماري تعداد 650 نفر مي باشد كه با استفاده از فرمول كوكران، تعداد 180 نفر به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. يافته‌هاي پژوهش بر وجود رابطه اي درسطح معناداري بين توسعه سرمايه انساني سبز و نوآوري صحه مي‌گذارد. همچنين ساير فرضيه هاي فرعي تحقيق نيز تاييد شده است.