چارچوبي مفهومي جهت درك رابطه تعاملي ميان مديريت منابع انساني، فرهنگ سازماني و كارآفريني سازماني

از ديدگاه اقتصاد جهاني و اقتصاد دانش، تمركز رقابت شركت‌ها بر‌روي رقابت ميان منابع انساني و جذب استعداد است و فرهنگ سازماني متعالي موجب جذب و حفظ استعداد مي‌شود. رابطه‌ي مديريت منابع انساني و فرهنگ سازماني تأثير، ارتقا و نفوذ متقابل دارد. رابطه ميان فرهنگ سازماني و مديريت منابع انساني بايد به‌صورت يك تعامل مثبت باشد. فرهنگ سازماني خواستار توجه بيشتر مديريت منابع انساني به موضوعات مديريت انسان و توسعه‌ي شخصي كارمند جهت بروز ابتكار و خلاقيت در كارمندان است. از سوي ديگر، مديريت منابع انساني خواستار تمركز فرهنگ سازماني بر‌روي انسان و ساخت فرهنگ سازماني مطابق با محيط پوياست. بنابراين در اين مطالعه با بهره‌گيري از ادبيات تحقيق، به ارائه‌ي چارچوبي مفهومي به‌منظور نشان‌دادن نحوه‌ي تعامل ميان مديريت منابع انساني و فرهنگ سازماني پرداخته است كه بر‌اساس آن مي‌توان روشي براي ايجاد نظام مديريت منابع انساني براساس فرهنگ سازماني، به‌منظور بهبود سطح مديريت منابع انساني توصيف كرد. به‌علاوه اين چارچوب نشان مي‌دهد كه تعامل ميان مديريت منابع انساني و فرهنگ سازماني منجر به نتايج سازماني همچون ارتقاي كارآفريني سازماني و بهبود عملكرد مالي و غيرمالي سازمان خواهد شد.