تأثير سرمايه اجتماعي بر كارآفريني سازماني با نقش ميانجي ظرفيت سازماني (مورد مطالعه: شركت بازرسي كيفيت و استاندارد)

امروزه، گرايشات كارآفرينانه و تمركز بر توسعه ي كارآفريني در سازمان ها از جمله مهم ترين عوامل كسب مزيت هاي رقابتي پايدار براي آن هاست. تحقيقات متعددي، افزايش فعاليت هاي كارآفرينانه را به سرمايه ي اجتماعي، پيوند داد هاند. از طرفي، توجه به ظرفيت هاي سازماني، مي تواند در شناخت قابليت هاي كارآفرينانه ي شركت ها سهم داشته باشد. از اين رو، پژوهش حاضر، با هدف تعيين تأثير سرمايه ي اجتماعي بر كارآفريني سازماني با نقش ميانجي ظرفيت سازماني در شركت بازرسي كيفيت و استاندارد انجام شد. پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و به روش توصيفي- پيمايشي انجام شد. جامعه ي آماري تحقيق شامل تمامي كاركنان (شامل مديران و كارمندان) شركت بازرسي كيفيت و استاندارد به تعداد 403 نفر بود كه با استفاده از فرمول كوكران، تعداد 197 نفر از جامعه ي آماري به عنوان حجم نمونه تعيين و به روش نمونه گيري تصادفي سيستماتيك گزينش شدند. به منظور گردآوري داده ها از پرسش نامه ي استاندارد استفاده شد كه روايي آن با تعيين شاخص CVR براي تمام گويه ها، مور دتأييد قرار گرفت و پايايي آن نيز با محاسبه آلفاي كرونباخ تأييد شد. داده هاي گردآوري شده در دو بخش آمار توصيفي و آمار استنباطي، تجزيه و تحليل شدند. جهت آزمون فرضيه ها از روش معادلات ساختاري و از نرم افزار Smart PLS، استفاده شد. يافته هاي حاصل از تجزيه وتحليل فرضيه ي اصلي اين پژوهش، حاكي از آن است كه سرمايه ي اجتماعي با ميانجي گري ظرفيت سازماني بر كارآفريني شركت، تأثير مثبت و معناداري دارد. سرمايه ي اجتماعي بر كارآفريني سازماني و بر ظرفيت سازماني، تأثير مثبت و معناداري داشته و ظرفيت سازماني نيز بر كارآفريني سازماني مؤثر است.