تأثير مديريت دانش بر عملكرد شركت‌ها: با تأكيد بر نقش قابليت‌هاي پويا و سرمايه اجتماعي

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير مديريت دانش بر عملكرد شركت‌ها با تأكيد بر نقش قابليت‌هاي پويا و سرمايه اجتماعي است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي-همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شركت‌هاي دانش‌بنيان مستقر در پارك‌هاي علم و فناوري كشور بودند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه استاندارد بود كه روايي محتوايي آن با استفاده از نظر خبرگان و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ(مديريت دانش 0.81، عملكرد شركت‌ها 0.88، قابليت پويا 70/ و سرمايه اجتماعي 0.83) تأييد شد. آزمون مدل مفهومي و فرضيه‌هاي پژوهش با استفاده از مدل‌يابي معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار اسمارت پي ال اس انجام گرفت. يافته‌ها نشان داد كه اثر مديريت دانش به‌صورت مستقيم بر عملكرد معنادار نبوده و تنها به‌صورت غيرمستقيم و از طريق سرمايه اجتماعي معناداراست، همچنين مديريت دانش بر قابليت‌هاي پويا نيز اثرمعناداري ندارد. يافته‌هاي ديگر نشان داد كه سرمايه اجتماعي بر عملكرد و قابليت‌هاي پويا مؤثر است و قابليت‌هاي پويا نيز بر عملكرد اثرمعناداري دارد.