تبيين الگوي مداخله در زيرساخت هاي سبز شهري با هدف ايجاد تاب آوري اكولوژيك شهري با تاكيد بر تغييرات اقليمي (نمونه موردي: محله يوسف آباد شهر تهران)

اﻣﺮوزه ﺷﻬﺮﻫﺎي ﺟﻬﺎن، ﺑﺎ ﻃﯿﻒ وﺳﯿﻌﯽ از ﻣﺨﺎﻃﺮات روﺑﻪ رو ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺷﻬﺮﺳﺎزي و ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ در ارﺗﺒﺎط ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﻫﺴـﺘﻨﺪ. ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﺗﺎب آوري و ﺗﺎب آوري اﮐﻮﻟﻮژﯾﮏ ﺷﻬﺮي ﺑﺮاي ﺗﻘﻠﯿﻞ اﯾﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮات ﻣﻨﻔﯽ و ﺳﺎزﮔﺎري ﺑـﺎ آن ﻫﺎ، در ﻣﻬﺮوﻣـﻮم ﻫاي اﺧﯿـﺮ ﻣﻄـﺮح ﺷﺪه اﻧﺪ. ﺳﺎزﮔﺎري ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ ﺑﺮ ﮐﺎﻫﺶ آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮي ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات، ﺗﻤﺮﮐﺰ دارد. از ﺳﻮي دﯾﮕﺮ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺳـﺒﺰ ﺷـﻬﺮي، ﻃﺒﻖ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه، در ﺗﻘﻠﯿﻞ آﺛﺎر ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ در ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮده و ﺑﺎﻋﺚ ارﺗﻘـﺎء ﺗـﺎب آوري اﻗﻠﯿﻤـﯽ ﻣـﯽ ﺷـﻮﻧﺪ. در ﻣﻘﺎﺑـﻞ ﻣﺨﺎﻃﺮاﺗﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ، از روﯾﮑﺮد ﺗﺎب آوري ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭼﺎرﭼﻮﺑﯽ ﺑﺮاي ﻣﺪاﺧﻠﻪ در زﯾﺮﺳـﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺳـﺒﺰ ﺷـﻬﺮي و ﺑـﺎﻟﻌﮑﺲ از زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺳﺒﺰ ﺷﻬﺮي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان وﺳﯿﻠﻪ اي ﺑﺮاي ارﺗﻘﺎء ﺗﺎب آوري اﻗﻠﯿﻤﯽ، ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻬﺮه ﺟﺴﺖ. ﯾﮑـﯽ از ﺑﯿﺸـﺘﺮﯾﻦ تاثيرات ﺗﻐﯿﯿـﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ را ﻣﯽ ﺗﻮان در ﺷﻬﺮﻫﺎ و ﺑﻪ وﯾﮋه در ﻣﺤﻠﻪ ﻫﺎ ﯾﺎﻓﺖ. اراﺋﮥ راﻫﮑﺎرﻫﺎﯾﯽ در ﻣﻘﯿﺎس ﻣﺤﻠﻪ، ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤـﯽ وﺟـﻮد دارد. اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ داراي ﺳﻪ ﭘﺮﺳﺶ اﺻﻠﯽ اﺳﺖ: 1. ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺳﺒﺰ ﺷﻬﺮي و ﻣﻔﻬﻮم ﺗﺎب آوري اﮐﻮﻟﻮژﯾـﮏ از ﻧـﻮع اﻗﻠﯿﻤـﯽ در ﺷﻬﺮﻫﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟ 2. ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان از ﻃﺮﯾﻖ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺳـﺒﺰ ﯾـﮏ ﻣﺤﻠﻪ ﺗـﺎب آور ﺑـﻪ ﺗﻐﯿﯿـﺮات اﻗﻠﯿﻤـﯽ داﺷـﺖ؟ و 3. ﮐـﺪام وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺳﺒﺰ (ﮐﻤﯽ-ﮐﯿﻔﯽ) ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ دررﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺳﻨﺠﺶ ﮐﯿﻔﯽ ﺗﺎب آوري اﻗﻠﯿﻤﯽ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﻟﮕـﻮي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺪاﺧﻠﻪ در زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺳﺒﺰ در ﻣﻘﯿﺎس ﻣﺤﻠﻪ ﺑﺮاي اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﺎب آوري اﮐﻮﻟﻮژﯾﮏ از ﻧﻮع اﻗﻠﯿﻤﯽ، ﮐـﺪام اﺳـﺖ؟ ﺑـﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈـﻮر، ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اي در ﺣﻮزه ﮐﻠﻤﺎت ﮐﻠﯿﺪي و ﺑﺴﺘﺮ ﻧﻈﺮي ﻣﻮﺟﻮد اﻧﺠﺎم ﺷﺪ و اﻟﮕﻮﯾﯽ ﮐﻤـﯽ -ﮐﯿﻔـﯽ از روش ﻣـﻮرد ﮐـﺎوي و ﺑﺎزدﯾـﺪ ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﺑﻪ ﺣﯿﻄﮥ آزﻣﺎﯾﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ. ﺑﺎ ﺟﻤﻊ آوري اﻃﻼﻋﺎت ﭘﺎﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ آن ﻫﺎ ﺑﺎ ﻧﺮم اﻓﺰاري GIS و ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﮑـﺲ ﻫـﻮاﯾﯽ ﻣﻨﻄﻘـﮥ ﯾﻮﺳﻒ آﺑﺎد ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان اﯾﻦ اﻟﮕﻮ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺷﺪ و وﯾﮋﮔﯽ ﻫـﺎي ﻣـﺆﺛﺮ زﯾﺮﺳـﺎﺧﺖ ﻫـﺎي ﺳـﺒﺰ در ارﺗﻘـﺎء و ﺳـﻨﺠﺶ ﺗـﺎب آوري اﮐﻮﻟﻮژﯾﮏ ﺷﻬﺮي، ﺗﻌﯿﯿﻦ و ﺗﺪﻗﯿﻖ ﺷﺪﻧﺪ.