كليدواژه :
كنترل اضافه‌بار , شبكه‌هاي نرم‌افزار محور , برنامه‌ريزي خطي , پراكسي سرور Asterisk , توزيع حالت , مسئلۀ بهينه‌سازي ,
چكيده فارسي :
پروتكلِ SIP در لايۀ كاربرد براي آغاز، مديريت و خاتمه جلساتِ چندرسانه‌اي توسط IETF استاندارد شده و به‌عنوان پروتكلِ اصليِ سيگنالينگ هم در اينترنت و هم در شبكۀ VoIP استفاده فراواني يافته است. يكي از چالش‌هاي مطرح در اين پروتكل، مسئلۀ اضافه‌بار و عدم توزيع حالت مناسب است. وجود اين چالش سبب مي‌شود كه طيف وسيع كاربران شبكۀ نسل آينده با افت شديد كيفيت سرويس مواجه شوند. در اين مقاله، مسئلۀ توزيع حالت بين چندين گره را تعريف مي‌كنيم چراكه حفظ حالت با مصرف قابل توجهي از منابع همراه است و منجر به اضافه‌بار مي‌شود. در اين مسئله، هدف افزايش گذردهي كلي تماس‌ها و دسترس‌پذيري سرورهاست. نخست چهارچوبي بر مبناي تكنولوژي شبكه‌هاي نرم‌افزارمحور ارائه و سپس اين مسئله را به‌صورت يك مسئلۀ بهينه‌سازي فرمول‌بندي و آن را به‌صورت يك ماژول بر روي كنترلر پيشنهادي، پياده‌سازي و ارزيابي مي‌كنيم. نتيجه، يك شبكۀ مقياس‌پذيرتر SIP است كه به‌صورت پويا تعداد تقاضاهاي SIP را كه سرور براي آن‌ها حالتمند است، تعيين و در عين حال براي مابقي تقاضاها، نگهداري حالت را به سروري كه پايين‌دست‌تر از خودش قرار دارد محول مي‌كند. اين طرح برخلاف سرورهاي SIP موجود است؛ زيرا آن‌ها به‌صورت ايستا طوري پيكربندي مي‌شوند كه يا بدون حالت باشند يا حالتمند و لذا گذردهي غيربهينه‌اي را براي تماس نتيجه مي‌دهند. ارزيابي عملكرد در دو سطح زيرساخت و كنترل انجام و نتايج ارائه مي‌شود.
