بررسي آثار ميدان هاي مغناطيسي بر توزيع دوز و برد پرتوهاي فوتوني و ذرات باردار در پرتودرماني

زمينه و هدف: پرتودرماني يكي از روش هاي اصلي درمان و كنترل تومورها است. امروزه سيستم هاي تلفيقي پرتودرماني و تصويربرداري MRI توسعه يافته اند. ميدان هاي مغناطيسي ناشي از اين سيستم ها مي تواند بر توزيع دوز در بافت هدف تاثير بگذارد. لذا، هدف از اين مطالعه، بررسي آثار ميدان هاي مغناطيسي بر توزيع دوز پرتوها در درمان است. روش بررسي: اين مطالعه مروري با كليد واژه هاي radiation therapy and magnetic field ، photon therapy and magnetic field، electron therapy and magnetic field و proton therapy and magnetic field در پايگاههاي google scholar وpub med به بررسي مقالات محققين مختلف، دسته بندي و جمع بندي نتايج آن ها پرداخته است.  يافته ها: ميدان هاي مغناطيسي، قادر به تغيير مسير حركت ذرات باردار هستند و اگر عمود بر مسير دسته پرتوهاي ذره اي باردار و فوتوني اعمال شوند، ذرات باردار اوليه و همچنين، الكترون هاي ثانويه و پوزيترون ها را در فوتون درماني وادار به چرخش مي نمايند و يك دوز پيك توليد مي كنند. ميدان هاي مغناطيسي طولي نيز باعث كاهش نيم سايه و انحراف جانبي الكترون ها مي شوند. نتيجه گيري: ميدان هاي مغناطيسي، باعث تغيير توزيع دوز پرتوها در پرتودرماني مي شوند و نياز به اصلاح طرح درمان در صورت استفاده از سيستم هاي پرتودرماني مبتني بر MRI وجود دارد. همچنين، با اعمال ميدان مغناطيسي عرضي و تنظيم شدت و مكان اعمال آن، مي توان محل وقوع افزايش و كاهش دوز را به ترتيب روي حجم تومور و بافت نرمال تنظيم كرد.