آنتي اكسيدان هاي بزاق و بيماري پريودنتال

زمينه و هدف: افزايش توليد راديكال هاي آزاد مي تواند به استرس اكسيداتيو منجر شود كه درپاتوژنز بسياري از بيماري ها از جمله بيماري هاي دهان نظير بيماري پريودنتال دخالت دارد. اين مطالعه به منظور بررسي ارتباط آنتي اكسيدان هاي كلي بزاق و بيماريهاي پريودنتال صورت گرفته است. روش بررسي: اين تحقيق به صورت مورد – شاهدي در 15 بيمار مبتلا به پريودنتيت ، 15 بيمار مبتلا به ژنژيويت و 15 فرد سالم در دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز در سال 1390 انجام شد و آنتي اكسيدان هاي كلي بزاق اين افراد به روش اسپكتروفتومتري اندازه‌گيري شد. يافته ها: آنتي اكسيدان هاي كلي در افراد گروه كنترل، ژنژيويت و پريودنتيت بترتيب 0.19 ± 3.23  ، 0.16± 2.27 ، 0.18± 1.81 بود كه نشان داد اين تفاوت از نظر آماري معني دار مي باشد (0.001 P). ضمناً گروه كنترل با گروه ژنژيويت و پرودنتيت تفاوت معني داري داشت (0.001 P) اما تفاوت معني داري ميان گروه ژنژيويت و پريودنتيت وجود نداشت(0.05 P). نتيجه گيري: بيماري هاي پريودنتيت و ژنژويت با كاهش آنتي اكسيدان هاي كلي بزاق همراه هستند اين در حالي است كه تفاوت معني داري در اين كاهش بين بيماري پريودنتيت و ژنژويت مشاهده نشده است.