بررسي سطح سواد تغذيه اي و عوامل همراه آن در طلاب در حال تحصيل در مدارس حوزه ي علميه ي شهر قم در سال 1398

زمينه و هدف: آموزش تغذيه ، راهبردي اساسي در اصلاح عادات تغذيه اي و به دنبال آن پيشگيري از بيماري هاي غير واگير است. با توجه به اهميت موضوع سواد تغذيه اي و آگاهي روحانيون در جهت فرهنگ سازي مناسب در عرصه ي سلامت و مقابله با سوء استفاده از اطلاعات ناقص پزشكي و ديني مردم ، سواد تغذيه اي طلاب حوزه ي علميه ي قم را براي اولين بار مورد سنجش قرار داده ايم. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي درسال1398 باحضور176 نفر از طلاب بالاي18 سال درحال تحصيل درحوزه ي علميه شهر قم انجام شد. در اين پژوهش از پرسشنامه سوادتغذيه اي بزرگسالانEINLA استفاده گرديد. همچنين قد و وزن شركت كنندگان اندازه گيري و نمايه توده بدني محاسبه شد. يافته ها: ميانگين امتياز سواد تغذيه اي طلاب3.1 ±28.1 بود. ميانگين امتياز در زنان2.3 ±29.2 و در مردان4.1 ±27.3 بود. اكثر افراد شركت كننده(87.5 %)سواد تغذيه اي كافي يا مناسب و بقيه(12.5 %)سواد تغذيه اي ناكافي داشتند. بهترين امتياز مربوط به شناخت گروه هاي غذايي و كم ترين امتياز در رابطه با شناخت و مهارت اندازه گيري موادغذايي بود. اختلاف آماري معناداري بين زنان و مردان ازنظر سطح سواد تغذيه اي ديده شدكه حاكي از بهتر بودن سواد تغذيه اي زنان نسبت به مردان است. هيچ ارتباط معناداري ميان سن،وزن و نمايه توده بدني با وضعيت سواد تغذيه اي شركت كنندگان مشاهده نشد. نتيجه گيري: سطح سوادتغذيه اي دراكثر شركت كنندگان درحد كافي ارزيابي شد. هيچ ارتباط معناداري ميان وضعيت سوادتغذيه اي با شاخص هاي آنتروپومتريك مشاهده نگرديد.