بررسي فراواني بيماري پمفيگوييد و تظاهرات چشمي- مخاطي آن در بيماران مبتلا به ضايعات ايمونوبولوز مراجعه‌كننده به دانشكده‌ي دندان‌پزشكي و بيمارستان الزهراي اصفهان

مقدمه: پمفيگوييد سيكاتريكال، نوعي از بيماري‌هاي تاولي اتو ايميون است. محدوده‌اي از تظاهرات چشمي مي‌تواند در اين بيماران اتفاق بيفتد. تشخيص زودهنگام آن مي‌تواند در جلوگيري از عوارض چشمي، مؤثر باشد. اين پژوهش به بررسي فراواني بيماري پمفيگوييد و تظاهرات مخاطي آن در بيماران مبتلا به ضايعات ايمونوبولوز مراجعه‌كننده به دانشكده‌ي دندان‌پزشكي اصفهان و بيمارستان الزهرا طي 8 سال (1387-1395) پرداخته است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي- تحليلي از نوع مقطعي، پرونده‌ي 73 بيمار ايمونوبولوز همراه با بيماري پمفيگوييد موجود در آرشيو بخش آسيب‌شناسي دهان دانشكده‌ي دندان‌پزشكي اصفهان و بيمارستان الزهرا مطالعه گرديد. اطلاعاتي از جمله سن و جنس استخراج شد و در خصوص محل درگيري ضايعات دهاني، پوستي و چشمي، درمان ضايعات و زمان بهبود، از آن‌ها سؤال گرديد. تمامي اطلاعات مربوطه به صورت يك چك‌ليست تهيه و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 22 و روش‌هاي آمار توصيفي و آزمون ANOVA مورد تحليل قرار گرفت (0.05 p-value). يافته‌ها: ميانگين سني در بيماران مبتلا، 64 سالگي و درگيري زنان، 2 برابر مردان بود. علائم چشمي در سنين زير 60 سال و تظاهرات چشمي در افرادي كه تظاهرات دهاني داشتند، حدود 4 برابر بيشتر از افراد بدون تظاهرات دهاني بود.نتيجه‌گيري: فراواني بيماري پمفيگوييد، 18.814 درصد بود. فراواني تظاهرات چشمي در اين بيماران (12.3 درصد) احتساب شد كه بيشتر موارد به صورت تاري ديد (4.1 درصد) بود. ارتباط بين تظاهرات چشمي و دهاني، تظاهرات چشمي و پوستي و تظاهرات چشمي با سن و جنس، معني‌‌دار نبود.