اثر يك دوره مصرف بتاآلانين بر توان هوازي، عملكرد ويژه و سطوح لاكتات پاروزنان مرد نخبه

زمينه و هدف: بتاآلانين از مكمل هاي اثرگذار بر ميزان لاكتات است. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر مصرف بتا آلانين بر لاكتات در فعاليت ارگومتر روئينگ بود. مواد و روش ها: 24 پاروزن مرد نخبه (سن 3.3 ± 23.4 سال، قد 7.9 ± 186.7 سانتي متر و درصد چربي 2.1 ± 8.9) بطور تصادفي در سه گروه بتا آلانين، دارونما (دكستروز) يا بدون مكمل قرار گرفتند (8=n). ميزان مصرف مكمل 40 ميلي‌گرم بر هر كيلوگرم وزن بدن در روز به مدت 3 هفته بود. پس از تعيين توان هوازي بيشينه ( VO2max) و كمترين سرعت رسيدن به توان هوازي (vVO2max) با تردميل، آزمون ارگومتر جهت تعيين توان ميانگين و ميزان ميانگين سرعت در شش دقيقه ارگومتر (vRmax)انجام گرفت و سپس زمان فعاليت تا رسيدن به واماندگي با سرعت vRmax (TvRmax) به ثبت رسيد. آزمون 6 دقيقه ارگومتر با 90% vRmax انجام شد و لاكتات و ضربان قلب ثبت گرديد. در انتهاي دوره، همين آزمون ها تكرار شد. جهت تحليل داده ها، روش آناليز واريانس يك سويه و آزمون تعقيبي بونفروني در سطح معناداري 0.05 مورد استفاده قرار گرفت.يافته ها: لاكتات در گروه بتا آلانين در پس آزمون پس از 6 دقيقه فعاليت در 90% vRmax كاهش معنادار داشت (0.00 =p ). همچنين TvRmax و توان ميانگين در گروه بتا آلانين نسبت به دو گروه ديگر بهبود معناداري يافته بود (به ترتيبp=0.00,p=0.04) vRmax نيز در گروه بتا آلانين افزايش معناداري نشان داد (0.00 =p).نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد كه مصرف بتا آلانين ممكن است با تاخير در تجمع لاكتات، منجر به افزايش زمان رسيدن به خستگي در اجراي فعاليت استقامت عضلاني و بهبود توان هوازي پاروزنان نخبه شود.