تأثير گونۀ كهور بومي Prosopis cineraria (L.) Druce و غيربومي Prosopis juliflora (SW.) DC بر برخي از خصوصيات شيميايي خاك

هدف اين تحقيق، بررسي اثرهاي دو گونۀ كهور ايراني Prosopis cineraria (L.) Druce و كهور پاكستاني P. juliflora (SW.) DCبر خصوصيات فيزيكوشيميايي خاك و مقايسۀ آنها با فضاي باز در جنگل‌هاي آميختۀ جنوب ايران است. پس از انتخاب 15 درخت از كهور ايراني و كهور پاكستاني در جنگل‌هاي آميختۀ شهرستان سيريك، استان هرمزگان، در بهار 1397، يك نمونۀ تركيبي خاك از چهار جهت (عمق 10 سانتي‌متري) از زير تاج هر درخت (15 نمونه) و فضاي باز (15 نمونه) به‌صورت كاملاً تصادفي برداشت شد و براي تعيين اسيديته، درصد رطوبت، مادۀ آلي، هدايت الكتريكي، كلسيم، سديم، منيزيم و پتاسيم تبادلي به آزمايشگاه انتقال يافت. نتايج نشان داد كه همۀ خصوصيات خاك (به‌جز اسيديته) در زير تاج درختان به‌طور معني‌داري بيشتر از فضاي باز است. در زير تاج كهور ايراني، منيزيم، مادۀ آلي و رطوبت اشباع با مقادير 72.23 ميلي‌گرم در ليتر، 1.32 و 15.00 درصد بيشترين مقدار را داشتند. پتاسيم، سديم و كلسيم در زير تاج كهور غيربومي با مقادير 239.7، 174.93 و 206.75 ميلي‌گرم در ليتر بيشترين مقدار را داشت. هدايت الكتريكي (2.33 دسي‌زيمنس بر متر) و اسيديته (7.10) در زير تاج كهور غيربومي به‌ترتيب افزايش و كاهش معني‌داري نسبت به فضاي باز داشت. بر طبق نتايج مي‌توان گفت كه دو گونۀ بومي و غيربومي كهور بر خصوصيات شيميايي خاك اثرهاي مثبتي (به‌جز اسيديته و شوري) دارند. با توجه به تأثير چشمگيرتر كهور ايراني بر خصوصيات كليدي رطوبت و مادۀ آلي و افزايش هدايت الكتريكي در زيركهور پاكستاني در اكوسيستم حساس و شكننده جنوب كشور، جنگلكاري در اراضي جنگلي با گونۀ بومي بر گونۀ غيربومي برتري دارد.