شيوع سرمي و مطالعه مولكولي آلودگي به توكسوپلاسما در مرغ‌هاي بومي شهرستان خرم‌آباد، ايران

زمينۀ مطالعه: توكسوپلاسما گوندي يك انگل تك‌ياخته‌اي و داخل سلولي است كه قادر به آلوده كردن اكثر جانوران خونگرم از جمله انسان و پرندگان است. با توجه به عادات تغذيه‌اي در مرغ‌هاي بومي، شيوع آلودگي به توكسوپلاسمادر مرغ‌هاي با پرورش آزاد به عنوان يك شاخص مناسب از پراكنش اُاُسيست‌‌ها در محيط مطرح است. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسي شيوع سرمي آلودگي به توكسوپلاسمادر مرغ‌هاي بومي شهرستان خرم‌آباد و مقايسه نتايج حاصل از روش‌هاي سرمي و مولكولي طراحي گرديد. روش‌كار: در مجموع 97 نمونه سرم به صورت تصادفي از مرغ‌هاي بومي اخذ گرديد و با استفاده از آزمون آگلوتيناسيون تعديل ‌يافته (MAT) از نظر حضور پادتن‌هاي ضد توكسوپلاسما بررسي گرديدند. پنجاه گرم عضله (تركيب عضلات قلب و سينه) و كل مغز مرغ‌هاي سرم مثبت به طور مجزا هموژنيزه گرديد و با انجام PCR توالي تكرارشوندهتوكسوپلاسما (RE) رديابي شد. نتايج: پادتن‌هاي ضد توكسوپلاسمادر 21 از 97 نمونه سرم (21.64 درصد) مشاهده گرديد. از بين 21 پرنده سرم مثبت در 10 پرنده (47.61 درصد) DNA توكسوپلاسما گوندي رديابي گرديد (با عيار سرمي ≥20:1). تطابق اندك بين نتايج سرمي و مولكولي احتمالاً با برخي عوامل از جمله امكان واكنش‌هاي متقاطع در آزمون MAT و يا مقدار محدود نمونه در آزمون PCR مرتبط است. نتيجه‌گيري نهايي: اين نتايج بر اهميت نقش مرغ‌هاي بومي به عنوان يك منبع عفونت براي گربه‌ها و افراد ساكن در مناطق روستايي دلالت دارد.