مطالعه توالي و شجره‌شناسي دو جدايه‌ي ويروس آبله مرغان جدا شده از مرغان تخم‌گذار و جرب قرمز (درمانيسوس گالينه) در سال 1395

زمينۀ مطالعه: اين مطالعه در رابطه با بررسي توالي و شجره‌شناسي ويروس‎هاي آبله مرغان جدا شده در ايران مي‌باشد. هدف: مطالعه حاضر با هدف تعيين هويت دو جدايه ويروس آبله شامل نمونه‎ي بافتي جراحات تيپيك آبله مرغان و ديگري نمونه جرب درمانيسوس گالينه صورت گرفت. آبله در طيور صنعتي موجب خسارات اقتصادي زيادي مانند كاهش رشد و وزن‎گيري، كاهش توليد تخم مرغ، كوري و افزايش مرگ و مير مي‌شود. ويروس آبله مي‌تواند با تماس مستقيم و يا تماس غيرمستقيم از طريق ناقل‌هايي هم‌چون جرب و مگس نيز انتقال يابد. جرب درمانيسوس گالينه مهم‌ترين انگل خارجي طيور خصوصاً طيور تخم‌گذار محسوب مي‌شود. علاوه بر خسارات مهم اقتصادي، به عنوان ناقل شماري از عوامل بيماريزا مطرح است. روش‌كار: هر دو جدايه جداگانه به تخم مرغ‌هاي جنين‌دار تلقيح شدند و به كمك پرايمر اختصاصي ژن 4b ويروس آبله تكثير، تعيين توالي و مورد تجزيه و تحليل شجره‌شناسي قرار گرفتند. نتايج: هر دو جدايه ضايعات پوك در لايه كوريوآلانتوئيك تخم‌ مرغ‌هاي جنين دار ايجاد نمودند و در واكنش PCR، قطعه 578 جفت باز را تكثير نمودند. ارزيابي توالي نوكلئوتيدي قطعه تكثير شده ژن 4b نشان داد كه هر دو جدايه 100 درصد مشابه بوده و در يك دسته قرار گرفتند. همچنين توالي نوكلئوتيدي اين دو جدايه تشابه حدود  73 الي 100 درصد را با ساير جدايه‌هاي انتخاب شده از بانك ژني داشتند. نتيجه‌گيري نهايي: نتايج اين تحقيق نشان داد جرب درمانيسوس گالينه مي‌تواند به عنوان ناقلي مهم در انتقال بيماري آبله پرندگان نقش داشته باشد. لذا كنترل جرب قرمز طيور در فارم‌ها نه تنها مي‌تواند مشكلاتي همچون خونخواري، كاهش توليد و كاهش ميزان رشد را مهار كند بلكه باعث كاهش انتقال بيماري‌ها و عوامل بيماريزا در فارم‌ها نيز خواهد شد.