ارزيابي توزيع فضايي زير ساخت هاي اوليه گردشگري با تأكيد بر تحرك محورگردشگري_تاريخي در محدوده بافت تاريخي –فرهنگي شهر اروميه

گردشگري پديده مهم قرن بيستم است كه در چارچوب الگوهاي فضايي خاصي عمل مي‌كند. يكي از اين الگوهاي فضايي گردشگري شهري است. چگونگي پراكنش و توزيع فضايي زيرساخت‌هاي گردشگري در شهر، موجب تقويت تحرك گردشگر در اين الگوي فضايي مي‌شود. به صورتي كه تحرك گردشگري، نقشي اساسي در پيش‌بيني مسير احتمالي تحركات گردشگران، مديريت و طراحي مقصد، برنامه‌ريزي سفر و بازاريابي جاذبه‌ها دارد. هدف پژوهش حاضر سنجش و ارزيابي توزيع فضايي زيرساخت‌هاي اوليه با توجه به تحرك محور گردشگري تاريخي مي‌باشد. اين پژوهش با كاربست روش توصيفيتحليلي بر آن است كه با استفاده از روش مبتني بر سيستم اطلاعات جغرافيايي GIS و تحليل تصميم‌گيري چند معيارِ فازي FUZZY به تجزيه‌وتحليل تحرك گردشگران در بافت تاريخي اروميه پرداخته و اهميت اثرات فضايي زيرساخت‌هاي گردشگري را جهت تقويت تحرك گردشگران، برجسته نمايد. شاخص‌هاي كمي نشان‌دهنده وضعيت متعادل و مطلوب الگوي پراكنش زيرساخت‌ها در هسته تاريخي شهر مي‌باشند، چراكه زيرساخت‌هاي گردشگري در محدوده خيابان امام كه مركز اصلي محور گردشگريتاريخي شهر است، متمركزشده‌اند. همچنين با استفاده از اطلاعات موجود مي‌توان نتيجه گرفت كه اماكن تاريخي، مراكز تجاري_ خدماتي و هتل‌ها، بيشترين تأثير را در تحقق تحرك پذيري گردشگران در اين محور داشته‌اند. طي اين تحقيق، فرضيه پژوهش، مبني بر توزيع مناسب و متوازن زيرساخت‌هاي گردشگري در بافت مركزي شهر اروميه، مورد اثبات و تأييد قرار مي‌گيرد.