بررسي حساسيت به نويز مسأله بازيابي ميدان جابه‌جايي سه‌بعدي حاصل از تداخل‌سنجي راداري (مطالعه موردي: به‌ترتيب زلزله‌هاي 16 فروردين و 21 آبان سال 1396 سفيدسنگ و ازگله)

در دهه هاي اخير فناوري تداخل سنجي راداري ابزاري كارا را براي اندازه گيري كمي تغييرشكل زمين، تحت‌تأثير عوامل طبيعي و انساني نظير فرونشست، زلزله، زمين لغزش، برداشت بي رويه از سفره هاي آب زيرزميني و معدن‌كاري فراهم كرده است. با اين ‌وجود ماهيت اندازه‌گيري جابه‌جايي در راستاي خط ديد ماهواره در اين فناوري، امكان استخراج ميدان جابه جايي سه بعدي سطح زمين مخصوصاً در مطالعه بسياري از پديده هاي زمين‌ساختي كه نيازمند درك جامعي از مؤلفه‌هاي جابه جايي سه‌بعدي‌شان است را با چالش مواجه مي كند، لذا همواره حداقل سه هندسه مستقل راداري نياز است تا حل مسأله بازيابي ميدان جابه جايي سه بعدي امكان پذير شود. با اين‌ حال هندسه قطبي تصويربرداري ماهواره هاي راداري به‌نحوي است كه سهم جابه جايي و تأثير نويز مشاهدات بر پارامترهاي مجهول (مؤلفه‌هاي سه بعدي) متفاوت مي شود و حتي در برخي از موارد مسأله ناپايدار خواهد شد. لذا در اين تحقيق حساسيت به نويز مسأله بازيابي ميدان جابه جايي سه بعدي در هندسه هاي مستقل و متفاوت راداري بررسي و همچنين براساس روش همپوشاني بين مدارها در ماهواره راداري سنتينل، با استفاده از داده هاي شبيه‌سازي‌شده و واقعي ميدان جابه جايي سه بعدي زلزله هاي به‌ترتيب 16 فروردين و 21 آبان سال 1396 سفيدسنگ و ازگله بازيابي مي شود و كارايي اين روش مورد ارزيابي قرار مي گيرد.