تغييرات فصلي ستون قائم آب و تخمين عمق لايه آميخته بر پايه دما با استفاده از روش آستانه در منطقه بابلسر و رامسر

در اين تحقيق تغييرات فصلي و مكاني عمق لايه آميخته و ساختار قائم دما و شوري در آب هاي نزديك به ساحل درياي خزر در منطقه بابلسر و رامسر در سه فصل بهار، تابستان و پاييز سال 1391 با استفاده از اندازه گيري هاي CTD مورد بررسي قرارگرفت. با وجود مشابهت محدوده تغييرات دما و شوري در دو منطقه اندازه گيري، نوسانات شوري در بابلسر بالاتر از رامسر و در فصل بهار شوري در لايه سطحي در رامسر به‌شكل قابل‌توجهي كمتر از بابلسر است. هالوكلاين تقريباً هم عمق ترموكلاين قرار داشته و به‌شكل نوسانات شديد شوري خود را نشان مي دهد. براي تخمين عمق لايه آميخته از روش آستانه و با آستانه هاي (C˚) 0.05، (C˚) 0.5، (C˚) 1 و (C˚) 1.25 استفاده شد. بدون در نظرگرفتن تفكيك فصلي مقدار آستانه (C˚) 1.25 عمق لايه آميخته را بهتر از مقادير ديگر آستانه تخمين زد. در نهايت الگوريتم تركيبي به‌تفكيك فصل، با آستانه (C˚) 1.25 در بهار، 1 (C˚) در تابستان و مقدار آستانه (C˚) 0.5 در فصل پاييز براي تخمين عمق لايه آميخته مورد استفاده قرار گرفت. كمينه و بيشينه عمق لايه آميخته به‌ترتيب در بهار و پاييز مشاهده شد و طبق نتايج به‌دست‌آمده، ساختار قائم لايه آميخته را مي توان به سه نوع، كلاسيك در پاييز، شيب دار در بهار و پله‌اي در تابستان تقسيم كرد.