تأثير رابطه‌بازي بر سلامت روان: بررسي نقش ميانجي منفي‌گرايي شفاهي، استرس و تمايل به ترك خدمت كاركنان

زمينه و هدف: وجود رابطه‌بازي به جاي شايسته‌سالاري در سازمان مي‌تواند پيامدهاي روحي و رواني زيادي براي كاركنان در پي داشته باشد. اين پژوهش حاضر به بررسي اثرات رابطه‌بازي بر سلامت رواني كاركنان با در نظر گرفتن نقش ميانجي منفي‌گرايي شفاهي، استرس شغلي و تمايل به ترك خدمت انجام شده است. روش‌شناسي: تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش، توصيفي پيمايشي است. نمونه آماري شامل 152 نفر از كاركنان سازمان صنعت، معدن و تجارت استان همدان بوده است. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه بوده است. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل مسير با استفاده از مدل معادلات ساختاري و نرم‌افزار ليزرل انجام شده است. يافته‌ها: رابطه‌بازي بر استرس شغلي، منفي‌گرايي شفاهي و تمايل به ترك خدمت اثر مثبت و معناداري دارد. همچنين اثر استرس شغلي بر منفي‌گرايي شفاهي و تمايل به ترك خدمت مثبت و اثر آن بر سلامت رواني كاركنان، منفي و معنادار بوده است. افزون بر اين، منفي‌گرايي شفاهي و تمايل به ترك خدمت اثري منفي بر سلامت روان كاركنان مورد مطالعه دارد. نتيجه‌گيري: با توجه به پيامدهاي ناشي از رابطه‌بازي، ضروري است اقدامات مورد نياز براي كاهش رابطه‌بازي و ارتقاي شايسته‌سالاري و عدالت در سازمان براي حفظ سلامت رواني كاركنان انجام شود.