تأثير عدالت رويه‌اي بر خستگي عاطفي كاركنان با توجه به نقش ميانجي نقض قرارداد روانشناختي

زمينه و هدف: خستگي عاطفي نوعي حالت روانشناختي است كه مي‌تواند پيامدهاي زيانبار بسياري براي كاركنان و سازمان به همراه داشته باشد. اين پژوهش تأثير عدالت رويه‌اي بر خستگي عاطفي را به طور مستقيم و با توجه به نقش ميانجي نقض قرارداد روانشناختي را بررسي مي‌كند و به ارزيابي نقش تعديل‌گر جنسيت در اين زمينه نيز مي‌پردازد. روش‌شناسي: اين پژوهش كاربردي و از نوع توصيفي همبستگي است. جامعۀ ‌آماري پژوهش را كاركنان ادارات دولتي شهر شيراز است كه از ميان آنها 111 نفر به روش تصادفي مورد پيمايش قرار گرفتند. داده‌هاي پژوهش با كمك پرسشنامه گردآوري و با استفاده از مدل معادلات ساختاري تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: تأثير منفي عدالت رويه‌اي بر خستگي عاطفي تأييد نشد، اما تأثير منفي آن بر نقض قرارداد روانشناختي تأييد شد. همچنين نقض قرارداد روانشناختي بر خستگي عاطفي تأثيري مثبت داشته است اما تأثير عدالت رويه‌اي بر خستگي عاطفي را ميانجي‌گري نمي‌كند. افزون بر اين، جنسيت تأثير عدالت رويه‌اي بر خستگي عاطفي را تعديل مي‌كند. نتيجه‌گيري: پايبندي مديران به قراردادهاي روانشناختي و رعايت عدالت در تعامل با كاركنان مي‌تواند از احتمال بروز حالات رواني زيانبار همچون خستگي عاطفي كاركنان بكاهد. همچنين ضروري است آنها در اين رابطه به تفاوت‌هاي انتظارات و شرايط رواني كاركنان داراي جنسيت متفاوت توجه داشته باشند.