مدل‌سازي ساختاري نقش ميانجي فرهنگ ايمني بيمار در روابط بين مديريت كيفيت جامع، يادگيري سازماني و تصوير سازماني در بخش خدمات سلامت

زمينه و هدف: تصويري كه بيماران از كيفيت خدمات سلامت در ذهن دارند مي‌توانند تا اندازه زيادي ارزيابي كلي آن‌ها از اين سازمان‌ها را شكل دهد. هدف كلي اين پژوهش بررسي تاثير يادگيري سازماني و مديريت كيفيت جامع بر تصوير سازمان با نقش ميانجي فرهنگ ايمني بيمار در بخش خدمات سلامت است. روش‌شناسي: روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بوده و كاركنان بيمارستان‌ها به عنوان جامعه آماري اين پژوهش براي سه متغير مديريت كيفيت جامع، يادگيري سازماني و فرهنگ ايمني بيمار لحاظ شده است. همچنين جامعه آماري براي متغير تصوير سازمان، شامل بيماراني بوده است كه در بازه زماني 6 ماهه به اين بيمارستان‌ها مراجعه كرده‌اند. در نهايت 240 نفر از هر دو گروه به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسش‌نامه‌هاي استاندارد بود كه براي تأييد پايايي و روايي پرسش‌نامه‌ها از شاخص‌هاي آلفاي كورنباخ، پايايي تركيبي، روايي همگرا و روايي واگرا استفاده شد. تحليل داده‌هاي به دست آمده توسط نرم افزارهاي آماري SPSS و Smart PLS انجام شد. يافته‌ها: يادگيري سازماني بر سه متغير مديريت كيفيت جامع، فرهنگ ايمني بيمار و تصوير سازمان اثر مثبتي دارد. همچنين مديريت كيفيت جامع بر فرهنگ ايمني بيمار و تصوير سازمان اثر مثبت و معناداري دارد. براي تعيين اثر متغير ميانجي نيز از آزمون سوبل استفاده شده و نتايج، نقش ميانجي‌گري فرهنگ ايمني بيمار را تأييد مي‌نمايد. بنابراين فرهنگ ايمني بيمار به عنوان متغير ميانجي بر رابطه ميان دو متغير يادگيري سازمان و مديريت كيفيت جامع، بر تصوير سازمان اثر مثبت و معناداري دارد. نتيجه‌گيري: مديران سازمان‌هاي ارائه‌كننده خدمات سلامت مي‌توانند با اجراي موثر طرح‌هاي مديريت كيفيت جامع و بهبود يادگيري سازماني تصوير سازمان خود را در ذهن بيماران بهبود بخشند.