شيوه هاي تصوير آفريني مناظر طبيعت وشيوه هاي آن در منظومه ويس و رامين

مساله اصلي در اين مقاله بررسي شيوه‌هاي تصوير آفريني مناظر طبيعت در منظومه ويس و رامين فخرالدين اسعد گرگاني است. بدين منظور ابتدا كليه تصاويراستخراج وسپس از نظر محتوا و مضمون موردبحث وبررسي قرارگرفته است. يافته‌هاي اين مقاله نشان مي دهد ازمنظرتصاوير زباني (واقعي) ومجازي، غلبه با تصاويرمجازي است؛ بنابراين مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه گرگاني بيش از آن كه تصويري واقع گرايانه از طبيعت ارائه نمايد به كاربرد هنري تصاوير طبيعت درقالب انواع بدايع لفظي ومعنوي توجه داشته است. علاوه بر اين، ازمنظر پويايي وايستايي تصاوير، از بين تصاوير بررسي شده مانند اغلب تصاويركهن غلبه با تصاوير ايستا است با اين همه، در موارد معدودي تصاوير پويا نيز مشاهده ميشود كه درخورتحسين است.درمجموع مي‌توان گفت كه فخرالدين اسعدگرگاني شاعري تيز بين، با طبعي لطيف، ذوقي سرشار و قريحه‌اي بارور است. اين ويژگي‌ها موجب شده در توصيف و تصويرگري مناظر طبيعت بسيار چيره دست باشد و بخشي از قدرت سخنوري خويش را در اين عرصه نشان دهد.