بررسي وضعيت سياست‌گذاري نظام آموزش حوزه‌هاي علميه افغانستان

حوزه‏هاي علميه، كهن‌ترين نهاد آموزشي ديني افغانستان است كه مأموريت تفقه، تدبر و ترويج دانش و معارف اسلامي را عهده‌دار مي‏باشد. حوزه‌ها كه امروزه با توجه به شتاب دانش و دگرگوني راهبردها و فنون فراگيري و بازنشر آن، نيازمند تجديد نظر در سياست‌ها و برنامه‌هاي آموزشي خويش مي‌باشند و انجام مؤثر و مطلوب مأموريت آنها، ضرورت تجديد نظر در سياست‌هاي كنوني را ايجاب مي‌كند. اين تحقيق با هدف شناخت وضعيت موجود سياست‌گذاري نظام آموزش حوزه‌هاي علميه افغانستان صورت پذيرفته است. روش آن، توصيفي ـ تحليلي، ابزار گردآوري داده‌هاي آن مصاحبه و فن تجزيه و تحليل آن‌، تحليل محتواي كيفي است. تحقيق حاضر، نخستين پژوهشي است كه با رويكرد مديريتي و مسأله محور، در اين حوزه موضوعيصورت پذيرفته است. يافته‏هاي آن نشان مي‏دهد كه سياست‌هاي كنوني نظام آموزش حوزها‌ي علميه در هر پنج بُعد (طلاب، اساتيد، برنامه درسي، سرفصل و متن درسي و مديريتي)، با مشكلاتي مواجه است كه شرح زيرمقوله‏هاي اين ابعاد در بيان سياست‏ها آمده است.