نقش هوشمندسازي مدارس بر هوش اجتماعي، هوش معنوي و پيشرفت تحصيلي دانش‎آموزان

اين تحقيق با هدف بررسي تأثير هوشمندسازي مدارس بر هوش اجتماعي، هوش معنوي و پيشرفت تحصيلي دانش‎آموزان مقطع متوسطه دوم در شهرگرگان انجام گرفت. روش پژوهش توصيفي، از نوع علي- مقايسه‎اي است. جامعه آماري شامل دانش‎آموزان دبيرستان‎هاي شهر گرگان به تعداد 1401 نفرمي‎باشد. حجم نمونه، بر اساس جدول كرجسي و مورگان، 301 نفر برآورد شد كه به روش تصادفي خوشه‎اي انتخاب شدند. ابزار جمع‎آوري داده‎ها، پرسش‎نامه هوش اجتماعي ترومسو و پرسش‎نامه هوش معنوي عبدالله‎زاده بود. پيشرفت تحصيلي نيز بر اساس معدل امتحان نهايي دانش‌آموزان سال سوم دبيرستان بررسي شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است؛ براي تجزيه و تحليل داده‎ها به كمك نرم‎افزار SPSS و با استفاده از آزمون‎هاي آماري تي گروه‎هاي مستقل و ضريب همبستگي پيرسون انجام شد. يافته‎ها نشان داد كه دانش‎آموزان مدارس هوشمند داراي هوش اجتماعي و هوش معنوي بالاتري بودند؛ هم‎چنين، يافته‎ها نشان داد كه پيشرفت تحصيلي با هوش اجتماعي و ابعاد آن رابطه معناداري ندارد ولي با هوش معنوي و ابعاد آن همبستگي معناداري نشان داد. نتيجه آن‌كه، حضور دانش‎آموزان در مدارس هوشمند مي‎تواند موجب رشد بهتر هوش اجتماعي و هوش معنوي آنها شود.