تأثير فن‌آوري اطلاعات و ارتباطات بر خودكارآمدي و سازگاري اجتماعي دانشجويان

هدف از اين پژوهش بررسي تأثير فن‌آوري اطلاعات و ارتباطات بر خودكارآمدي و سازگاري اجتماعي دانشجويان دختر دانشكده علوم انساني دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري در سال 1397 بود. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه گردآوري اطلاعات توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل دانشجويان دختر دانشكده علوم انساني دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري به تعداد 400 نفر بود. روش نمونه‌گيري تصادفي ساده و با استفاده از جدول كرجسي و مورگان تعداد 205 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. روش‌هاي گرد آوري اطلاعات كتابخانه‌اي و ميداني بود. ابزار گرد‌آوري اطلاعات براي فن‌آوري اطلاعات از پرسش‌نامه استانداد مقيمي و همكاران (1391) با پايايي 0.79 و براي خودكارآمدي از پرسش‌نامه جينك و مورگان (1999) با پايايي 0.81 و براي سازگاري اجتماعي از پرسش‌نامه پيكل و ويسمن (1999) با پايايي 0.87 استفاده شد. روايي پرسش‌نامه ها توسط كارشناسان و متخصصان مورد تأييد قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي (جداول توزيع فراواني، نمودارهاي ستوني و ميانگين و انحراف استاندارد) و استنباطي (آزمون‌ كلموگروف اسميرنوف و آزمون t ) باكمك نرم‌افزار SPSS انجام شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه فن‌آوري اطلاعات و ارتباطات بر سازگاري دانشجويان تأثير مثبت و معنادار داشته است. فن‌آوري اطلاعات و ارتباطات بر خودكارآمدي دانشجويان تأثير مثبت و معنادار داشته است. خودكارآمدي بر سازگاري دانشجويان تأثير مثبت و معنادار داشته است.