تأثير محلول پاشي گلايسين-بتائين و ساليسيليك اسيد بر عملكرد و اجزاي عملكرد دو رقم نخود ديم (.Cicer arietinum L)

نخود به عنوان يكي از محصولات مهم در زراعت ديم غالباً با خشكي انتهاي فصل مواجه است. راهكارهايي كه بتـواند اثرات خشكي آخر فصل در گياهان ديم را كاهش دهد بسيار مي تواند سودمند باشد. به منظور بررسي اثر محلول پاشي گلايسينبتائين و ساليسيليك اسيد بر عملكرد و اجـزاي عملكرد نخـود در شرايط ديم، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 13971396 در مزرعه پژوهشي شهرستان رزن استان همدان اجرا گرديد. عوامل آزمايش شامل محلول پاشي با آب معمولي به عنوان تيمار شاهد، سه سطح محلول پاشي با گلايسينبتائين (200، 400 و 600 ميلي مولار) و سه سطح ساليسيليك اسيد (250، 500 و 750 ميكرومولار) روي دو رقم نخود سارال و هاشم بود. محلول پاشي با گلايسينبتائين و ساليسيليك اسيد روي تمام صفات مورد ارزيابي هر دو رقم به جز تعداد دانه در غلاف، تأثير معني داري داشت. بالاترين عملكرد دانه رقم هاشم (05/168 گرم بر متر مربع) و سارال (55/178 گرم بر متر مربع) در غلظت 600 ميلي مولار گلايسينبتائين مشاهده گرديد. تيمار 600 ميلي مولار گلايسينبتائين عملكرد دانه رقم هاشم و رقم سارال را به ترتيب 6/17 و 5/18 درصد افزايش داد. بين دو رقم مورد بررسي نيز از نظر صفات مورد مطالعه اختلاف معني داري وجود داشت. حداكثر تعداد دانه در بوته، تعداد غلاف در بوته، عملكرد دانه، زيست توده و شاخص برداشت در رقم سارال و بالاترين ارتفاع بوته، وزن صد دانه و درصد پروتئين دانه نيز در رقم هاشم مشاهده شدند. نتايج نشان داد كه كاربرد گلايسينبتائين بر عملكرد و اجزاي عملكرد نخود تحت شرايط ديم مؤثرتر از محلول پاشي با ساليسيليك اسيد بوده و مي تواند به عنوان يك راهكار مؤثر در بهبود عملكرد نخود در زراعت ديم به كار گرفته شود.