اثر تنش كم آبي بر صفات آگروفيزيولوژيكي ارقام ذرت (.Zea mays L) در شرايط خوي

كاربرد آب براي توليد محصول و حذف آبياري هاي غير‌ضروري، توليد اقتصادي ذرت را تحت تاثير قرار مي دهد و به همين دليل استفاده از رژيم‌هاي آبياري مختلف و تعيين مناسب‌ترين دور آبياري با حداقل تأثير بر عملكرد، ضروري به نظر مي‌رسد. به منظور بررسي اثر دورهاي مختلف آبياري ‌بر عملكرد علوفه سه واريته ذرت، آزمايشي به مدت يك سال زراعي در شهرستان خوي انجام شد. اين آزمايش به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در چهار تكرار اجرا گرديد. دور آبياري در چهار سطح شامل دورهاي آبياري پس از60، 90، 120و150 ميلي متر تبخير از تشتك تبخير به عنوان فاكتور اصلي و واريته در سه سطح شامل رقم هاي ذرت دندان اسبي SC 704،  Maxima 524و  Jeta 600به عنوان فاكتور فرعي در نظر گرفته شدند. در اين آزمايش صفات ارتفاع بوته، وزن هاي ساقه، برگ، بلال، عملكرد علوفه و سطح برگ بلال و گل آذين نر، محتوي نسبي آب برگ و كارآيي مصرف آب در مرحله شيري (R3) اندازه‌‌گيري گرديدند. نتايج نشان داد كه با افزايش دور آبياري صفات ارتفاع بوته، عملكرد علوفه، وزن بلال، وزن ساقه، وزن برگ، سطح برگ بلال و محتوي نسبي آب برگ متناسب با افزايش تنش كم آبي، كاهش يافتند. از بين سه واريته مورد آزمايش، رقمMaxima 524 به علت كوتاه تر بودن دوره رشد، مصرف آب كمتر و داشتن عملكردي مشابه نسبت به دو رقم ديگر (در مرحله R3) به عنوان رقم مناسب براي شرايط منطقه شناخته شـد. به طوركلي، بر اساس نتـايج اين تحقيق مي توان دور آبياري پس از 90 ميلي متر تبخير و كشت واريتهMaxima 524  را جهت صرفه جويي در مصرف آب و داشتن عملكرد مطلوب براي زراعت ذرت در منطقه خوي مد نظر قرار داد.