شناسايي عوامل و مولفه‌هاي موثر در انتقال يادگيري به محيط كار در آموزش‌هاي ضمن خدمت پرستاران بيمارستان‌هاي وابسته به سازمان تامين اجتماعي

سابقه و هدف: هدف از اين مطالعه كيفي، شناسايي عوامل و مولفه هاي موثر در انتقال يادگيري به محيط كار در آموزش هاي ضمن خدمت پرستاري در بيمارستان هاي وابسته به سازمان تامين اجتماعي بود. روش بررسي: روش تحقيق اكتشافي و تحليل داده بنياد بود. با توجه به سطح اشباع داده ها، 32 نفر متشكل از سرپرستاران، كارشناسان و مسئولين آموزش، سوپروايزران آموزشي و مدرسان و صاحب نظران آموزش و بهسازي منابع انساني كادر درماني به صورت نمونه گيري هدفمند بررسي شدند. براي گردآوري اطلاعات از مصاحبه باز و نيمه ساختار يافته فردي استفاده شد و تحليل همزمان مصاحبه نيز با استفاده از كدگذاري باز، محوري و منتخب صورت گرفت. در نهايت با استفاده از روش بازخورد مشاركت كنندگان و تكنيك مثلث سازي تحليلگر، از روايي تحليل ها اطمينان حاصل شد و به منظور سنجش پايايي كدگذاري هاي انجام شده از روش هاي پايايي باز آزمون و توافق درون موضوعي استفاده شد. يافته ها: عوامل موثر بر شكل گيري انتقال يادگيري به محيط كار در چهار طبقه عوامل فردي، عوامل آموزشي، عوامل سازماني و عوامل فراسازماني قرار مي گيرد. نتيجه گيري: نتايج به دست آمده بيان كننده اين واقعيت هستند كه در فرايند اجراي آموزش در بيمارستان ها و براي رسيدن به اثربخشي و تاثيرگذار بودن آموزش ها در عملكرد پرستاران و عملكرد كلي بيمارستان، بايد به عواملي كه بين يادگيري آموزشهاي طراحي شده و كاربرد آنها در شغل مورد نظر نقش ميانجي دارند، توجه ويژه كرد. چرا كه عدم توجه به اين عوامل تاثيرگذار بر فرايند انتقال نشان داده است كه يادگيري ها به مرور زمان به فراموشي سپرده شده و در نهايت درصد ناچيزي به محيط كار انتقال داده مي شود و هزينه هاي زيادي تحميل بيمارستان مي شود، بي آن كه سودي را عايد بيمارستان ها كند.