عبور نامتقارن اثر سياست پولي بر بازار مسكن

مطالعات صورت‌گرفته در سال‌هاي اخير نشان داده‌اند كه قيمت مسكن داراي يك رفتار غيرخطي است و به خاطر ريسك‌گريزي سرمايه‌گذاران مي‌تواند داراي چسبندگي رو به پايين باشد. چنين ويژگي غيرخطي مي‌تواند باعث شود كه متغيرهايي نظير سياست پولي داراي اثر نامتقارن بر بازار مسكن باشند. بر اين اساس در اين مطالعه، تأثير نامتقارن سياست پولي بر بازار مسكن مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد. در اين راستا از داده‌هاي فصلي اقتصاد ايران در بازه بهار 1372 تا تابستان 1397 و از روش‌هاي هم‌انباشتگي جوهانسن (1991) و اندرز و سيكلوس (2001) استفاده شده است. تفاوت اصلي‌اي كه بين دو روش مذكور وجود دارد اين است كه آزمون هم‌انباشتگي جوهانسن مبتني بر يك رويكرد خطي بوده و روش اندرز و سيكلوس يك آزمون هم‌انباشتگي غيرخطي به‌شمارمي‌آيد. نتايج آزمون هم‌انباشتگي جوهانسن (روش خطي) حاكي از عدم‌وجود رابطه بلندمدت بين متغيرهاي حجم پول و قيمت حقيقي مسكن است. اين در حالي است كه بر اساس آزمون اندرز و سيكلوس (روش غيرخطي) متغيرهاي تحقيق داراي رابطه بلندمدت هستند. دليل به دست آمدن چنين نتيجه‌اي وجود رابطه بلندمدت غيرخطي بين سياست پولي و سطح حقيقي قيمت‌ها در بازار مسكن است. رابطه بلندمدت برآوردشده نيز حاكي از تأثير مثبت و معني‌دار حجم پول بر قيمت حقيقي مسكن است. تخمين رابطه تصحيح خطاي كوتاه‌مدت غيرخطي نشان مي‌دهد كه خطاي كوتاه‌مدت تنها در يكي از رژيم‌ها تصحيح مي‌شود. به‌عبارت‌ديگر، رابطه بلندمدت تنها در يكي از رژيم‌ها برقرار است. همچنين نتايج نشان مي‌دهد كه قيمت در بازار مسكن داراي چسبندگي رو به پايين بوده و بنابراين صرفاً از سياست‌هاي انبساطي پولي تأثير مي‌پذيرد.