فهم دستورگذاري در حكومت‌هاي محلي (نمونه‌پژوهي: شوراي شهر مشهد)

هدف: پژوهش حاضر، جستاري بر نحوه دستورگذاري در شوراي شهر مشهد به‌عنوان نمونه‌اي از حكومت‌هاي محلي در ايران است. اين پژوهش درصدد فهم دستورگذاري در حكومت‌هاي محلي براي كمك به بهبود آن است. روش: روش مورد استفاده، هرمنوتيك پديدارشناختي و پديدارشناسي هرمنوتيك (در قالب نظريه داده‌بنياد ساخت‌گرا) است. يافته‌ها: در اين پژوهش، براي دستورگذاري در حكومت‌هاي محلي ساختار دوگانه‌اي تدوين شد كه بر هسته‌اي سخت و پوسته‌اي نرم متكي است. هسته سخت متشكل از عوامل فردي خط‌مشي‌گذار است، در حالي‌ كه پوسته نرم بيشتر از عوامل محيطي متأثر است. در پوسته نرم عوامل پسين و پيشين وجود دارند كه اثرهاي پيش و پس از در دستور قرار گرفتن يك مسئله را هنگام دستورگذاري لحاظ مي‌كنند. عوامل پسين شامل ارزيابي پيش‌بين، اثرهاي زماني و احتمال تصويب طرح‌ها و لوايح هستند و عوامل پيشين به بازخوردها، جايگاه جامعه هدف و ماهيت مسئله اشاره دارند. نتيجه‌گيري: ديناميك دستورگذاري در شوراي شهر مشهد به‌عنوان نمونه‌اي از حكومت‌هاي محلي در ايران، تابع الگوهاي موجود نيست و نبود سيستم‌هاي پشتيبان تصميم‌گيري و بازخورد سبب فردي شدن روال دستورگذاري شده است.