چالشهاي همكاري فناورانه‌ نامتقارن شركتهاي بزرگ با شركتهاي كوچك فناوري‌محور نانو

تغييرات فضاي كسب‌وكار در طي سال‌هاي اخير باعث شده كه بسياري از شركت‌هاي بزرگ به دنبال همكاري فناورانه با شركت‌هاي كوچك فناوري‌محور باشند. با وجود مزاياي زياد اين نوع همكاري‌ها كه در ادبيات به همكاري‌هاي نامتقارن شناخته شده‌اند طرفين همواره با چالش‌هاي متعددي روبه‌رو مي‌شوند. با اين حال در مطالعات قبلي كمتر به چالش‌هاي همكاري نامتقارن به‌ويژه در بافت كشورهاي در حال توسعه پرداخته شده‌است. مقاله حاضر با رويكردي تركيبي به دنبال شناسايي چالش‌هاي همكاري فناورانه نامتقارن در بخش نانوي ايران است. در ابتدا با بررسي ادبيات و انجام مصاحبه‌ با افراد متخصص، فهرست چالش‌هاي اصلي همكاري شناسايي و براساس چهار گروه بازيگر اصلي فرآيند همكاري فناورانه (شركت‌هاي بزرگ صنعتي، شركت‌هاي كوچك دارنده فناوري، واسطه‌هاي تبادل فناوري و نهادهاي تسهيل‌گر) دسته‌بندي شدند. سپس پرسشنامه‌اي براساس چالش‌هاي مورد نظر طراحي و در بين چهار دسته بازيگران فعال در زمينه همكاري فناورانه‌ نامتقارن در بخش نانو ايران توزيع گرديد كه در نهايت 52 پرسشنامه تكميل گرديد. نتايج حاكي از آن است كه چهار دسته بازيگر درگير در فرآيند همكاري، در مورد 11 چالش اختلاف‌نظر دارند. همچنين مشخص شد كه برخلاف ادبيات جهاني در بخش نانوي ايران، «سوءاستفاده‌ شركت كوچك از برند شركت بزرگ» به عنوان چالش همكاري مطرح نيست. علاوه بر اين، چالش‌هايي از قبيل ضعف فرهنگ همكاري و فقدان زيرساخت‏هاي به‌هم‌رساني نيز شناسايي شدند كه در ادبيات مربوط به كشورهاي توسعه‌يافته به آن‌ها اشاره نشده‌ بود.