شناسايي روش‌هاي يادگيري در مديران شركت‌هاي دانش‌بنيان: رويكردي كيفي

اهميت يادگيري مديران در سازمان‌هاي مختلف بركسي پوشيده نيست؛ اما در شركت‌هاي دانش‌بنيان، يادگيري مديران به‌دليل كم‌تجربه‌بودن آنها و همچنين ماهيت پيچيده اين شركت‌ها نسبت به سازمان‌هاي ديگر، اهميت مضاعفي دارد. همچنين يادگيري مديران شركت‌هاي كوچك دانش‌بنيان، نقش به سزايي در نوآوري اين شركت‌ها و غلبه آن‌ها بر چالش‌هاي محيط متغير و پيچيده پيرامون شان دارد. با اين حال روش‌هاي يادگيري اين مديران به خوبي مورد‌ بررسي قرار نگرفته‌است. بنابراين هدف اين مقاله، شناسايي روش‌هاي يادگيري مديران شركت‌هاي دانش‌بنيان است. در اين راستا با درنظر‌گرفتن الگوي تفسيري و به كارگيري رويكرد كيفي، داده‌هاي پژوهش جمع‌آوري شد. در مجموع ۱۹ مصاحبه نيمه‌ساختار‌يافته با مديران شركت‌هاي دانش‌بنيان و صاحب‌نظران و ذي‌نفعان اين حوزه انجام شد كه با روش سه مرحله‌اي تحليل مضمون و با استفاده از نرم‌افزار مكس‌كيودا مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، 30 مضمون يا روش فرعي براي يادگيري مديران شركت‌هاي دانش‌بنيان شناسايي شد كه به پنج مقوله يا روش كلي‌ شامل «يادگيري از تجارب»، «يادگيري خود‌راهبر»، «يادگيري از ذي‌نفعان»، «روش هاي يادگيري آشكار» و «بهره‌مندي از ظرفيت منتورينگ در يادگيري» دسته‌بندي شد. مي‌توان گفت، پنج روش شناسايي‌شده فوق در يادگيري مديران شركت‌هاي دانش‌بنيان، مي‌تواند هم به‌صورت فردي توسط خود مديران و هم توسط ذي‌نفعان حوزه دانش‌بنيان مورداستفاده قرار گيرد و موجب ارتقاي مديران شركت‌هاي دانش‌بنيان و در نتيجه موفقيت شركت‌هاي دانش بنيان شود.