مقايسه اثر چند حشره‌كش رايج روي سپردار واوي سيب Lepidosaphes malicola (Hem.: Diaspididae) در باغ‌هاي سيب سميرم

سپردار واوي سيب، Lepidosaphes malicola Borchsenius (Hem.: Diaspididae) از آفات مهم درختان ميوه است. كنترل اين آفت به كاربرد آفت كش هاي شيميايي وابسته است. به‌منظور بررسي اثر چند آفت‌كش بر كاهش جمعيت آفت، دو آزمايش جداگانه به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‏هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو باغ انجام شد. فاكتور اول، سم‏پاشي [شاهد (آب)، اسپيروتترامات 0.5 و 0.75 ميلي‌ليتر بر ليتر، فلوپيرادي‌فورون، تياكلوپريد و پيري‌پروكسي‌فن 0.5 ميلي‌ليتر بر ليتر] و فاكتور دوم، زمان‏هاي نمونه‌برداري (1 روز قبل و 1، 3، 5، 7، 14، 21، 28 و 35 روز پس از سم‌پاشي) در نظرگرفته شد. اسپيروتترامات و فلوپيرادي فورون (با ميانگين تلفات بالاي 80 درصد) داراي بيشترين اثرگذاري روي پوره‌ها بودند. ميزان كاهش آلودگي در تيمارهاي تياكلوپريد و پيري پروكسي فن از دو حشره كش ديگر كمتر بود. با در نظر گرفتن زمان سم پاشي، در تيمار فلوپيرادي فورون كه يك بوتنوليد با اثر ضربه اي است، ميزان تلفات پوره يك روز پس از سم پاشي به بالاترين حد رسيد. در تيمار اسپيروتترامات 0.75 ميلي‌ليتر بر ليتر يك هفته پس از سم پاشي، بيشترين ميزان كاهش جمعيت پوره مشاهده شد. اسپيروتترامات تركيبي سيستميك با توانايي حركت دو طرفه آوندي مي باشد. بنابراين، تأثير آن از دوام بالايي برخوردار است. نتايج بيانگر اثر بسيار ناچيز آفت ‌كش ها در كنترل بالغين زير سپر است. كاربرد روغن ولك 1.25 درصد در سم‌پاشي زمستانه، اثرگذاري قابل توجهي در كنترل آفت نشان داد. در مجموع، اسپيروتترامات و فلوپيرادي‌فورون از كارآيي خوبي در كنترل پوره‌ها برخوردار بودند و در كنترل اين آفت قابل توصيه مي‌باشند. سپردار واوي سيب، Lepidosaphes malicola Borchsenius (Hem.: Diaspididae) از آفات مهم درختان ميوه است. كنترل اين آفت به كاربرد آفت كش هاي شيميايي وابسته است. به‌منظور بررسي اثر چند آفت‌كش بر كاهش جمعيت آفت، دو آزمايش جداگانه به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‏هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو باغ انجام شد. فاكتور اول، سم‏پاشي [شاهد (آب)، اسپيروتترامات 0.5 و 0.75 ميلي‌ليتر بر ليتر، فلوپيرادي‌فورون، تياكلوپريد و پيري‌پروكسي‌فن 0.5 ميلي‌ليتر بر ليتر] و فاكتور دوم، زمان‏هاي نمونه‌برداري (1 روز قبل و 1، 3، 5، 7، 14، 21، 28 و 35 روز پس از سم‌پاشي) در نظرگرفته شد. اسپيروتترامات و فلوپيرادي فورون (با ميانگين تلفات بالاي 80 درصد) داراي بيشترين اثرگذاري روي پوره‌ها بودند. ميزان كاهش آلودگي در تيمارهاي تياكلوپريد و پيري پروكسي فن از دو حشره كش ديگر كمتر بود. با در نظر گرفتن زمان سم پاشي، در تيمار فلوپيرادي فورون كه يك بوتنوليد با اثر ضربه اي است، ميزان تلفات پوره يك روز پس از سم پاشي به بالاترين حد رسيد. در تيمار اسپيروتترامات 0.75 ميلي‌ليتر بر ليتر يك هفته پس از سم پاشي، بيشترين ميزان كاهش جمعيت پوره مشاهده شد. اسپيروتترامات تركيبي سيستميك با توانايي حركت دو طرفه آوندي مي باشد. بنابراين، تأثير آن از دوام بالايي برخوردار است. نتايج بيانگر اثر بسيار ناچيز آفت ‌كش ها در كنترل بالغين زير سپر است. كاربرد روغن ولك 1.25 درصد در سم‌پاشي زمستانه، اثرگذاري قابل توجهي در كنترل آفت نشان داد. در مجموع، اسپيروتترامات و فلوپيرادي‌فورون از كارآيي خوبي در كنترل پوره‌ها برخوردار بودند و در كنترل اين آفت قابل توصيه مي‌باشند.